Myspace Falling Objects

Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥ

«Όποιος δεν έπαιξε ποτέ του με χαρταετό, δεν κοίταξε όσο χρειάζεται ψηλά. Όποιος δεν ένιωσε την αντίσταση του μεγάλου σπάγκου, δεν εκατάλαβε τη δύναμη του αέρα. Κι όποιος δεν εφώναξε με την ευθύνη και την πρωτοβουλία του παιδιού που βλέπει να κινδυνεύει στο ψηλό μετεώρισμά του ο αετός, δεν ένιωσε τη χαρά του να τα βγάζεις πέρα μόνος σου με τη Φύση».Δημήτριος Λουκάτος

Οι μαγικοί χαρταετοί και οι επανδρωμένες (!) πτήσεις

Η ιστορία του χαρταετού έχει βαθιές ρίζες στην αρχαία Κίνα, ξεπερνώντας τα 2.400 χρόνια ζωής. Υλικό κατασκευής των αετών δεν υπήρξε, βεβαίως, από την αρχή το χαρτί. Σε κείμενο του 4ου π.Χ. αιώνα αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι κάποιος Κουνγκσού Φαν κατασκεύασε ένα «ξύλινο πουλί» που πέταγε τρεις μέρες συνεχώς.




Οι λαοί της Ανατολής χρησιμοποιούσαν τους (χαρτ)αετούς σε μαγικές τελετές, θρησκευτικές εκδηλώσεις και ενέργειες εξορκισμού του κακού. Πολλοί έδεναν πάνω τους μικρά χαρτάκια, πάνω στα οποία έγραφαν τις αρρώστιες και τις συμφορές τους και τις άφηναν να φύγουν μακριά, ενώ άλλοι έστελναν προς τον ουρανό τις ευχές και τις επιθυμίες τους για να εισακουστούν. Κάποιοι προσάρμοζαν μικρές φλογέρες στο κεφάλι του αετού, για να σφυρίζουν και να διώχνουν τα κακά πνεύματα, ενώ πολλοί ήταν εκείνοι που ύψωναν ομαδικά τους αετούς, σαν προσευχή στον ουρανό, κι έψαλλαν ύμνους.

Το πιο εντυπωσιακό ίσως στοιχείο στην ιστορία του χαρταετού είναι η χρήση του για στρατιωτικούς σκοπούς. Συγκεκριμένα, στην Κίνα κατασκευάζονταν αετοί που σήκωναν ανθρώπους, με σκοπό να χρησιμεύσουν σαν… εναέρια παρατηρητήρια. Ο αυτοκράτορας Γουέν Χσουν Τι έκανε μάλιστα πειράματα πτήσεων με αετούς φτιαγμένους από μπαμπού, βάζοντας ως «πιλότους» κρατούμενους, που αν τελικά επιζούσαν της «επικίνδυνης αποστολής» κέρδιζαν την ελευθερία τους! Ο Μάρκο Πόλο περιγράφει τέτοιες «επανδρωμένες πτήσεις».

Για να εξελιχθεί η χρήση των χαρταετών από θρησκευτική και στρατιωτική σε ψυχαγωγική, χρειάστηκε να περάσουν εκατοντάδες χρόνια. Άλλες δημοφιλείς χρήσεις των χαρταετών, πέρα από τη διασκέδαση, έγιναν το… εναέριο ψάρεμα και η ανύψωση βαρών –μέχρι και οικοδομικών υλικών!

Την περίοδο που ο χαρταετός αποτέλεσε καθημερινό παιχνίδι των παιδιών, προέκυψε η ανάγκη καθιέρωσης ειδικού επαγγέλματος για την κατασκευή του. Το αποτέλεσμα ήταν οι Κινέζοι να εξελιχθούν σε κορυφαίους δεξιοτέχνες του χαρταετού, που τις τελευταίες δεκαετίες παρουσιάζει πολύ μεγάλη ανάπτυξη και δημοτικότητα, τόσο ως άθλημα όσο και ως δημιουργική δραστηριότητα.

Οι κινέζικοι αετοί, που κατασκευάζονται από χαρτί και μετάξι, είναι χωρισμένοι σε τέσσερις διαφορετικούς τύπους προέλευσης: του Πεκίνου, Weifang, Tianjin, και Sichuan. Τα δε σχήματά τους ποικίλλουν: επίπεδοι, κυρτοί, σπειροειδείς και κυβικοί, ενώ τα σχέδια τους, που αποτελούν και έργα τέχνης, βασίζονται σε επτά κατηγορίες: φιγούρες, αντικείμενα, χαρακτήρες, πουλιά, λουλούδια, φυτά και έντομα.




Από τις αρχαίες σαΐτες στα πειράματα του Φραγκλίνου

Η πρωτοβουλία της τεχνικής του χαρταετού δεν έλειψε από την ελληνική αρχαιότητα. Παραδίδεται χαρακτηριστικά ότι ο αρχιμηχανικός Αρχύτας του Τάραντος (4ος αι. π.Χ.) χρησιμοποίησε στην αεροδυναμική του τον αετό, ενώ επίσης σώζεται ελληνικό αγγείο της κλασικής εποχής που απεικονίζει μια κόρη που κρατά στα χέρια της μια μικρή λευκή σαΐτα (είδος αετού) με το νήμα της, έτοιμη να την πετάξει.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η χώρα μας δεν διέθετε σε αφθονία το χαρτί, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι τα πιθανά πειράματα ή παιχνίδια των αρχαίων θα πρέπει να γίνονταν με πανί, σαν κι αυτό που χρησιμοποιούσαν στα πλοία, τουλάχιστον ως τα χρόνια του Μεσαίωνα.

Ο γνωστός μας χαρταετός φτάνει στην Ευρώπη μετά τον 10ο μ.Χ. αιώνα μέσω των Αράβων. Οι επιβεβαιωμένες πληροφορίες για την παρουσία χαρταετών στη Γηραιά Ήπειρο χρονολογούνται, όμως, αρκετά αργότερα –συγκεκριμένα το 1450 στη Γερμανία και το 1606 στην Ισπανία. Στη δεύτερη περίπτωση, ένας κληρικός αναφέρει στο ημερολόγιό του ότι ο χαρταετός χρησιμοποιείτο σαν παιχνίδι χαράς την «ημέρα του Πάσχα». Πρόκειται για αξιοπρόσεκτη είδηση που δείχνει όχι μόνο την ανοιξιάτικη θέση του χαρταετού στον ευρωπαϊκό ουρανό, αλλά και την πιθανότητα η ανύψωσή του στα ουράνια να συμβολίζει την Ανάσταση.

Στους χρόνους που ακολουθούν, οι χαρταετοί και οι υφασμαετοί χρησιμοποιούνται και για επιστημονικά πειράματα. Το 1752 ο Βενιαμίν Φραγκλίνος στην Αμερική διαπίστωσε με τεχνητό αετό τον ηλεκτρισμό της ατμόσφαιρας και του κεραυνού και κατασκεύασε το αλεξικέραυνο. Το 1880 ο Αυστραλός Hargrave σχεδίασε έναν τεράστιο αετό για μετεωρολογικές παρατηρήσεις. Υπάρχει επίσης η προφορική παράδοση, που βέβαια αγγίζει τα όρια του μύθου, ότι τη μεγάλη γέφυρα του Νιαγάρα την άρχισαν ρίχνοντας απέναντι με «αετό» το πρώτο σχοινί. Άλλοι πάλι λένε ότι έσωσαν ναυαγούς από πλοία που εξόκειλαν στις ακτές, ρίχνοντάς τους ναυαγοσωστικό καλώδιο, επίσης με «αετό».


Τα παιδία παίζει




Τα πλουσιόπαιδα της Ευρώπης που διέθεταν χαρτί (είδος μεγάλης πολυτέλειας), ξεκίνησαν τη χρήση του παιχνιδιού αετού, όπως φαίνεται κι από παλιότερες γαλλικές χαλκογραφίες του 1657 και του 1807 που απεικονίζουν παιδιά με χαρταετούς.

Ο χαρταετός έφτασε στην Ελλάδα, πιάνοντας πρώτα τα λιμάνια της Ανατολής (Σμύρνη, Χίο, Κωνσταντινούπολη), τα λιμάνια της Επτανήσου, έπειτα της Σύρας και των Πατρών και σιγά-σιγά όλα τα αστικά κέντρα, όπου μπορούσε να αγοραστεί σπάγκος και χρωματιστό χαρτί. Τα παιδιά της επαρχίας, με τη σειρά τους, είδαν τα παιδιά των πόλεων να παίζουν με χαρταετούς στην εξοχή και τα μιμήθηκαν, χρησιμοποιώντας πρόχειρα μέσα: ένα κομμάτι χαρτί του μπακάλη (που όμως ήταν βαρύ), ένα φύλλο από τετράδιο του σχολείου, καθώς και νήμα από κουβάρι.

Σήμερα –ευτυχώς ή δυστυχώς– η κατασκευή χαρταετού είναι σχετικά εύκολη υπόθεση. Τις περισσότερες φορές, μάλιστα, δεν χρειάζεται «κατασκευή» και αρκεί η αγορά του. Ακόμα και τότε όμως, αφού δηλαδή έχουμε αγοράσει τον «έτοιμο» αετό, απαιτείται η δική μας δεξιοτεχνία για να φτιάξουμε τα «ζύγια» και η δική μας προσπάθεια για να ανέβει το «χάρτινο πουλί» στον ουρανό. Κι εκεί ακριβώς βρίσκεται η μαγεία του χαρταετού: μας κάνει να κοιτάμε πάντα ψηλά και να αγωνιζόμαστε για να φτάσουμε όλο και ψηλότερα.



Κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Χαν, ένας στρατηγός χρησιμοποιούσε τον χαρταετό κατά ένα πολύ ενδιαφέροντα τρόπο. Κάποια εποχή έπρεπε να καταλάβει με τον στρατό του ένα παλάτι, αλλά συναντούσε δυσκολίες. Αποφάσισε λοιπόν να σκάψει ένα τούνελ, αλλά το βασικό του πρόβλημα ήταν να υπολογίσει το μήκος που έπρεπε να έχει ένα τέτοιο τούνελ. Σήκωσε λοιπόν στον αέρα έναν χαρταετό έχοντας την άκρη του νήματος στο σημείο που ξεκινούσε το τούνελ και τον χαρταετό τον ίδιο να υπερίπταται πάνω από το παλάτι. Με την χρήση απλών γεωμετρικών υπολογισμών μπόρεσε να υπολογίσει με ακρίβεια το μήκος του τούνελ.



Στην Ευρώπη ο χαρταετός κάνει την εμφάνισή του όχι νωρίτερα από το 1400 μ.Χ. από Ευρωπαίους εξερευνητές που επέστρεψαν από την Ασία, όμως το θεωρούσαν απλά ένα αβλαβές παιδικό παιχνίδι. Στους αιώνες που ακολούθησαν, η άποψη αυτή άλλαξε δραματικά.

Τον 18ο αιώνα άρχισε να φαίνεται χρήσιμος σαν επιστημονικό όργανο. Το 1749 ο Σκωτσέζος μετεωρολόγος Alexander Wilson χρησιμοποίησε χαρταετούς για να ανυψώσει θερμόμετρα μέχρι το ύψος των 3000 ποδών για να καταγράψει τις θερμοκρασιακές μεταβολές σε μεγάλο υψόμετρο.

Και μετά τρία χρόνια αργότερα, ο Βενιαμίν Φραγκλίνος εκτέλεσε το διάσημο πλέον σε όλους πείραμα με τον χαρταετό για να αποδείξει ότι οι αστραπές δεν είναι τίποτε άλλο παρά στατικός ηλεκτρισμός. Ο σερ George Cayley πειραματίστηκε με χαρταετό κατά τα έτη 1799 – 1809 στην προσπάθειά του να κατασκευάσει μια μηχανή που θα είναι ικανή να μεταφέρει ανθρώπους στον αέρα.




Το 1853 με τα πειράματά του πέτυχε να πετάξει το πρώτο ανεμοπλάνο ικανό να σηκώσει το βάρος ενός από τους υπηρέτες του σε μια πτήση που κράτησε περίπου 40 δευτερόλεπτα. Στα 1833 ένας βρετανός μετεωρολόγος, ο E.D. Archibald άρχισε να χρησιμοποιεί χαρταετούς για να ανυψώνει ανεμόμετρα, για να καταγράφει την ταχύτητα των ανέμων σε διάφορα υψόμετρα.

Έκτοτε, χιλιάδες χαρταετοί χρησιμοποιήθηκαν για την ανύψωση στους ουρανούς μετεωρολογικών οργάνων για την συλλογή πληθώρας δεδομένων, που βοήθησαν στην πρόγνωση του καιρού. Ήδη από το 1887 ο Archibald άρχισε να τραβάει αεροφωτογραφίες με την χρήση χαρταετών, μια πρακτική που ακόμα και σήμερα εφαρμόζεται. Η χρήση των χαρταετών στην αεροφωτογράφηση είναι μια φτηνή μέθοδος φωτογράφησης καιρικών φαινομένων, ή και ακόμα τοποθεσιών, όπως υφάλους, λείψανα ναυαγίων κλπ.

Με το τέλος του 19ου αιώνα οι χαρταετοί εθεωρούντο σαν ένα σοβαρό επιστημονικό εργαλείο και άρχισαν να παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη μηχανικών πτητικών μηχανών βαρύτερων του αέρα. Σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική εκτελούσαν πειράματα με σκοπό να βρεθεί η ιδανική πτητική μηχανή, αλλά μόνο οι αδελφοί Ράιτ το πέτυχαν.

Κατά την διάρκεια των δύο παγκοσμίων πολέμων οι χαρταετοί χρησιμοποιήθηκαν σαν συσκευές παρατήρησης. Το πεδίο οράσεως των γερμανικών υποβρυχίων στο επίπεδο της θάλασσας περιοριζόταν στα 8 χιλιόμετρα, όμως όταν ανύψωναν έναν παρατηρητή στα 400 πόδια, τότε το πεδίο οράσεως αύξανε στα 40 χιλιόμετρα.

Οι χαρταετοί προσέλκυσαν το ενδιαφέρον ξανά στην δεκαετία του 1950 και 1960, όταν ο Francis Rogallo δημιούργησε έναν απόλυτα ευέλικτο χαρταετό χωρίς την χρήση άκαμπτων δοκών. Αντί για δοκούς, αυτό το είδος χαρταετού χρησιμοποιεί τον αέρα να τον κρατά ανοικτό και να διατηρεί το σχήμα του. Το «φτερό του Rogallo» δεν χρησιμοποιείται πλέον σαν χαρταετός, έχει βρει πληθώρα εφαρμογών από τον αμερικανικό στρατό και είναι η βάση κατασκευής για ανεμόπτερα, ή υπέρ-ελαφρά αεροσκάφη.


Το ενδιαφέρον για τους χαρταετούς έχει αναζωπυρωθεί τελευταία, εξ αιτίας κυρίως της ανάπτυξης των "αθλητικών χαρταετών". Αυτού του είδους οι χαρταετοί συχνά χρησιμοποιούν δύο κορδόνια, με τα οποία μπορεί κανείς να τους πλοηγήσει στον αέρα με ταχύτητες που μερικές φορές φτάνουν και τα 100 χμ την ώρα.

Αυτού του είδους οι χαρταετοί δεν είναι νέοι, παλαιότερες μορφές έχουν αναπτυχθεί στην Ασία. Φτιαγμένοι από λεπτό χαρτί και ξύλο μπαμπού, χρησιμοποιούν μόνο ένα κορδόνι αντί για δύο, αυτοί οι χαρταετοί μπορούν να κάνουν μανούβρες μόνο με την αυξομείωση της έντασης στο κορδόνι.

Τραβώντας το κορδόνι, λυγίζουν οι άκρες του αετού και αυξάνεται η ευστάθειά του, ενώ αφήνοντας το κορδόνι ο χαρταετός γίνεται επίπεδος, χάνοντας σε ευστάθεια. Ο έλεγχος σε αυτούς τους χαρταετούς εξαρτάται κύρια στην εμπειρία του χειριστή του. Στην Ασία οι χειριστές αγωνίζονται να καταφέρουν να καταρρίψουν τους αντίπαλους χαρταετούς, χρησιμοποιώντας κορδόνια που μπορούν να κόψουν τα κορδόνια των άλλων. Οι χαρταετοί με πολλαπλά κορδόνια δεν είναι νέοι στην Ευρώπη.



Στα 1826 ο George Pocock χρησιμοποίησε χαρταετούς με τέσσερα κορδόνια για να σύρει καρότσια στη αγγλική ύπαιθρο με ταχύτητα 30χμ την ώρα. Το κορδόνια αυτά χρησιμοποιήθηκαν για τον έλεγχο των χαρταετών όπως περίπου τα πανιά των καραβιών.

Στην δεκαετία του 1960 οι χαρταετοί με δύο κορδόνια άρχισαν να γίνονται περισσότερο δημοφιλείς στην αγορά, ειδικότερα όταν ο Peter Powell λανσάρισε τον Stunt Kite. Μετά την παρουσίαση αυτού του χαρταετού, παρουσιάστηκαν αρκετές βελτιστοποιήσεις. Μια από αυτές αφορά την παρουσίαση του αετού σχήματος δέλτα.

Ο αετός τύπου δέλτα, είναι ανεμόπτερο που χρησιμοποιεί υλικά που αρχικά χρησιμοποιήθηκαν από την βιομηχανία του διαστήματος. Υλικά όπως το κεβλαρ έχουν μεγάλες αντοχές στις τάσεις, ενώ παράλληλα έχουν πολύ μικρό βάρος.

Η πλέον πρόσφατη βελτίωση στους χαρταετούς είναι η επαναφορά των αετών με τέσσερα κορδόνια. Αυτοί οι «τετραπλοί» χαρταετοί μπορούν να πετάξουν και προς τις τέσσερις κατευθύνσεις. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι νέα, αλλά η ιδέα είναι παλιά. Οι αδελφοί Ράιτ χρησιμοποιούσαν τους τετραπλούς αετούς για να δοκιμάσουν τις ιδέες τους σχετικά με το δίπλωμα των φτερών. Η αρχή της χρήσης των τεσσάρων κορδονιών είναι απλή.

Ο χειριστής κρατά από ένα ζευγάρι κορδόνια σε κάθε χέρι. Κάθε ζευγάρι είναι δεμένο στο πάνω και στο κάτω μέρος του αετού, και περιστρέφοντας έναν άξονα που κρατά ο χειριστής και που ενώνει όλα τα κορδόνια. Μπορεί και αλλάζει την γωνία πρόσπτωσης του αετού.

Αν και αυτού του είδους αετοί είναι βαρείς να ελέγξει κανείς, δίνει την δυνατότητα στον χειριστή να μάθει περισσότερα σχετικά με τις ιδιότητες των αετών σε συνάρτηση με την επίδραση του αέρα. Έτσι, οι χαρταετοί μπορούν να χρησιμοποιηθούν είτε σαν άθλημα είτε σαν χόμπι. Eπιπρόσθετα πλεονεκτούν στα εξής: είναι φτηνοί, κατασκευάζονται εύκολα, και το σημαντικότερο, μαθαίνουν τον χρήστη περισσότερα για τον φυσικό κόσμο.

ΠΗΓΗ...http://www.inout.gr

Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΙΑΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ.


Στη Θήβα ξεχωρίζει το έθιμο του «Βλάχικου Γάμου», που τελείται την Καθαρά Δευτέρα.

Στο Γαλαξίδι, το «Αλευρομουντζούρωμα» είναι ένα έθιμο με ρίζες χαμένες στο χρόνο.

Στην Άμφισσα το τελευταίο Σαββατοκύριακο της Αποκριάς αναβιώνει ο «Θρύλος του
Στοιχειού». Από τη συνοικία Χάρμαινα, όπου βρίσκονται τα παλιά Ταμπάκικα και τα σκαλιά του Αϊ Νικόλα, κατεβαίνει το «στοιχειό» και μαζί ακολουθούν εκατοντάδες μεταμφιεσμένοι.
Λέγεται πώς τα «στοιχειά» αποτελούν ψυχές σκοτωμένων ανθρώπων ή ζώων που
τριγυρίζουν στην περιοχή.

Στη Σκύρο, μοναδικό το καρναβάλι, χάρη στα ξεχωριστά δρώμενα με τους ντόπιους
μεταμφιεσμένους σε «Γέρους», «Κορέλες» και «Φράγκους».

Στη Λέσβο το έθιμο των «Κουδουνάτων» τελείται στο χωριό Μεσότοπο του Δήμου Ερεσού, κυρίως από άτομα ηλικίας μεταξύ 15-40 ετών. Οι «Κουδουνάτοι» συμβολίζουν τις ψυχές πεθαμένων, που έχουν το χάρισμα να γονιμοποιούν τη γη.

Στη Ξάνθη η κορύφωση αναμένεται με την μεγάλη καρναβαλική παρέλαση με επίκεντρο το βασιλιά Καρνάβαλο. Με τη δύση του ηλίου θα καεί ο Τζάρος στη γέφυρα του ποταμού Κοσύνθου. Πρόκειται για το γνωστό τοπικό έθιμο, που πραγματοποιείται εν μέσω πυροτεχνημάτων. Στο δήμο Σταυρούπολης γιορτάζεται το έθιμο της «Καμήλας», όπου μία γυναίκα ντυμένη καμήλα τρέχει στα στενά σοκάκια να ξεφύγει από έναν άνδρα ντυμένο Αραβα που την κυνηγάει. Νηστίσιμα, κέφι, χορός και άφθονο κρασί θα συνοδεύσουν το έθιμο.

Στη Νάουσα αναβιώνει και φέτος το έθιμο «Γενίτσαροι και Μπούλες», που έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα και, πιο συγκεκριμένα, στη λατρεία του θεού Διονύσου.

Στην Κοζάνη οι καρναβαλικές εκδηλώσεις χρονολογούνται από το 1650 με τη μορφή των «Ρογκατζαρίων», που ήταν οι κωδωνοφόροι σε δυάδες. Πάνω από ψάθινη πανοπλία κρεμούσαν στα στήθη και τις πλάτες τους κουδούνια και κυπριά. Στο πρόσωπο φορούσαν προσωπίδα με μορφή γοργόνας που προκαλούσε τον τρόμο. Αυτές οι εκδηλώσεις γίνονταν τα χαράματα της Πρωτοχρονιάς μέχρι το τέλος της λειτουργίας.

Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της Κοζανίτικης Αποκριάς είναι οι Φανοί -φωτιές που ανάβουν σε γειτονιές της πόλης- και η ενεργή συμμετοχή των κατοίκων που ετοιμάζουν το γλέντι του Φανού, χορεύουν υπό τους ήχους των χάλκινων πνευστών και τραγουδούν τα «Ξιανέντραπα» αλλά και τραγούδια κλέφτικα, της αγάπης και της ξενιτιάς.

Στον Σοχό θα εμφανιστούν οι κουδουνοφόροι στο έθιμο της συγχώρεσης Προσταβάνι.

Στη Ζάκυνθο σε όλη τη διάρκεια της Αποκριάς διοργανώνονται χοροί, παρελάσεις,
μασκαράτες, ενώ θεατρικές ομάδες παίζουν στις πλατείες και τους δρόμους «τις ομιλίες», που είναι αυτοσχέδια κωμικά έργα με κοινωνικές προεκτάσεις, που παίζονται από μεταμφιεσμένους άνδρες. Την Κυριακή της Αποκριάς γίνεται η περιφορά του Καρνάβαλου με τη συνοδεία αρμάτων από όλες τις περιοχές του νησιού. Οι εκδηλώσεις κλείνουν με την πολύ διασκεδαστική «Κηδεία της Μάσκας». Η «Μάσκα» είναι μία αναπαράσταση- παρωδία κηδείας, όπου τη θέση του νεκρού παίρνει ο Καρνάβαλος, ενώ ακολουθούν οι θλιμμένοι συγγενείς με ξεκαρδιστικές εξελίξεις.

Στο Ρέθυμνο, οι Λεράδες, η Αρκούδα, ο Χότζας, ο Τσαγκάρης, το Προξενιό και η Καμήλα
είναι μερικά μόνο από τα δρώμενα που γίνονται στην πόλη κατά την διάρκεια του
Καρναβαλιού. Επίσης πολλά παιχνίδια όπως το Πιπέρι, οι Καρέκλες και της Γριάς ο σωρός
διασκεδάζουν τους επισκέπτες της πόλης.

Στην Έδεσσα, γίνεται στους δρόμους η Λαμπηδηδρομία με τους Ραντιστές και τους
Κουδουνοφόρους, να κάνουν το γύρο της πόλης ξεκινώντας από την πλατεία Ελευθερίας και καταλήγοντας στην πλατεία Τημενιδών. Στην πλατεία 25ης Μαρτίου γίνεται το «έθιμο της Λάμκας». Αυτό ανάγεται σε πολύ παλιά χρόνια αλλά επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας. Την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς όλη η οικογένεια συγκεντρώνονταν στο σπίτι του παππού ή του προπάππου. Η συγκέντρωση αποτελούσε μία συμβολική οικογενειακή εκδήλωση όπου τα νεότερα μέλη της οικογένειας εξέφραζαν το σεβασμό τους προς τον πρεσβύτερο.

Αντάλλασσαν ευχές ενόψει της Σαρακοστής και ζητούσαν συγχώρεση για τα λάθη τους. Στη συνέχεια ο παππούς έδενε σε ένα καλάμι μία κλωστή από την οποία κρεμούσε ένα αβγό και το κουνούσε. Τα παιδιά της οικογένειας προσπαθούσαν να πιάσουν το αβγό με το στόμα και όποιο παιδί τα κατάφερνε έπαιρνε ένα συμβολικό δώρο ως επιβράβευση.

Στην Πάτρα, οι κεντρικοί δρόμοι και πλατείες σφύζουν από θεατρικές παραστάσεις,
παντομίμα και μουσική. Οι εκδηλώσεις λήγουν με το κάψιμο του βασιλιά Καρνάβαλου.



Πηγή: www.acropolistours.gr

ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ



ΤΡΙΩΔΙΟ

Τριώδιο είναι το βιβλίο της Εκκλησιαστικής Ακολουθίας των ύμνων που ψάλλονται από την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου , μέχρι και του Μ. Σαββάτου. Περιλαμβάνει ιερά ποιήματα από τον 5ο ως τον 15ο αιώνα. Το πρώτο έντυπο του Τριωδίου εξεδόθη στην ελληνική γλώσσα το 1522 μ.Χ.

ΑΠΟΚΡΙΑ

Αποκριά ετυμολογικά σημαίνει μακριά από το κρέας. (εκκλησιαστικά) Είναι η περίοδος προετοιμασίας του ανθρώπου, ψυχικής και σωματικής, για βιώσει το Θείο Πάθος και την
ανάσταση του Σωτήρα Χριστού..

Περιλαμβάνει τις τρεις εβδομάδες πριν από την Μεγάλη Σαρακοστή, που μας ανοίγει το
Τριώδιο. Η περίοδος αυτή προσδιορίζεται από τις Κυριακές του «Τελώνου και Φαρισαίου»,του «Ασώτου», των «Απόκρεω» και της «Τυρινής». Η Μεγάλη Σαρακοστή ξεκινά από την Καθαρά Δευτέρα.

Αποκριά (λαογραφικά) Η περίοδος αυτή συνδυάζεται με το έθιμο του «Καρνάβαλου» που
είναι η θεότητα της Αποκριάς. Είναι έθιμο του γλεντιού, της ψυχαγωγίας, του «μασκαρέματος».

Για την προέλευσή του υπάρχουν πολλές εκδοχές: Από τα Σατουρνάλια ή τα Λουπερκάλια των Ρωμαίων. Ίσως και από την μεταφορά των Καλανδών, πάλι, των Ρωμαίων από την αρχή του έτους στην αρχή της Άνοιξης. Αλλά, είναι πιθανόν, και από τη συγχώνευση εθίμων που υφίστανται από την αρχαιότητα και έχουν σχέση με την αναγέννηση της φύσης.

ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΙΑΣ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ

Ανοίγει το Τριώδιο. Σε πολλά χωριά μια εβδομάδα πριν από την Τσικνοπέμπτη, με το
άνοιγμα του Τριωδίου ξεκινούσε η διαδικασία της σφαγής των γουρουνιών, τα χοιροσφάγια. (η εβδομάδα αυτή και ονομαζόταν σφαγαριά).

Το σφάξιμο του γουρουνιού γινόταν την περίοδο των Απόκρεω, την πρώτη εβδομάδα του Τριωδίου, την σφαγαριά. Ήταν γιορτή για όλο το χωριό. Οι κάτοικοι σχημάτιζαν φιλικές συντροφιές και έσφαζαν «χαλάγαν» με τη σειρά τα χοιρινά τους.

Ένα καλό γουρούνι για «χοιροσφαγή» έφτανε τις 100 με 150 κιλά. Πρώτη μέρα

Ένα επιδέξιος σφαγέας έσφαζε το γουρούνι. Η σφαγή γινόταν με μαχαίρι ή με όπλο
(δίκανο).

Τη δεύτερη μέρα ετοίμαζαν την «οματιά» (αιματιά () Έπαιρναν __________τα χοντρά έντερα, σε μήκος 60 έως 80 εκ. τα έπλεναν καλά. Τα γέμιζαν με μισοβρασμένο σιτάρι, σταφίδες, πορτοκαλόφλουδες, μυρωδικά και μπαχαρικά. Τα έβαζαν σε ταψιά με λίπος από την μαδημένη κοιλιά «σγόρτσα» και την έψηναν στο φούρνο. Ήταν νόστιμη. Τρώγονταν ζεστή ή κρύα.

Από την ψημένη «οματιά» έστελναν και στις οικογένειες που δεν είχαν , ή δεν έσφαξαν το δικό τους χοιρινό.

Μια επιπλέον γαστρονομική απόλαυση της «σφαγαριά», ήτανε τα ποδομούτσουνα που έκαναν την πηχτή και τα λουκάνικα. (Τρώγονταν ψητά ή έμπαιναν στο παστό που
ετοιμαζόταν την Τσικνοπέμπτη).

Μετά ακολουθούσε το «ξεφόρτιασμα» (μετά το γδάρσιμο «ξεφόρτιαζαν» το σφαχτό, δηλ.αφαιρούσαν το στρώμα λίπους που είχε στη ράχη). Με το «ξεφόρτιασμα» κομμάτιαζαν το κρέας, διάλεγαν το καλό για το «παστό», το αλάτιζαν, έριχναν ρίγανη και το άφηναν μερικές μέρες «να το πιάσει το αλάτι».

Την «Τσικνοπέφτη» ήταν η μέρα που ετοίμαζαν το «παστό». Έβραζαν το λίπος με λίγο
νερό, ραντίζοντάς το συγχρόνως με νερό. Το σούρωναν στη συνέχεια. Αυτή ήταν η
«γουρναλοιφή». Φυλαγόταν σε δοχεία (πήλινα). Χρησιμοποιούνταν ως φαγητό για όλη τη χρονιά.Με αυτό φίλευαν και τους ξένους. Ονομαστό φαγητό από «παστό» ήταν οι
«καγιανάδες»- οι «αλιμοκαγιανάδες», με κρεμύδι κι αυγά.




ΑΠΟΚΡΙΕΣ : ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΕΙΣ- ΔΡΩΜΕΝΑ

Εκτός από τα συμπόσια, τις διασκεδάσεις, τα χοιροσφάγια, την θύμηση των νεκρών, κύριο χαρακτηριστικό των Απόκρεω είναι οι μεταμφιέσεις, οι προσωπιδοφορίες, οι «μουτσούνες», σπάνια με μάσκα, περισσότερο με μακιγιάζ, και μουντζούρα από τον πάτο του «λεβετιού».

Αυτά συνδυάζονται με αθυροστομίες, με θεατρικού διαλόγους, παρουσίαση διαφόρων
δρώμενων. Αναβίωναν προλήψεις και δεισιδαιμονίες, ακουγόταν άσεμνα τραγούδια, γινόταν εικονικές δίκες.

Οι Χριστιανοί αντάλλαζαν επισκέψεις, έβρισκαν την ευκαιρία της επικοινωνίας , και
διασκέδαζαν.

Μεταμφιεζόταν σε «μπούλες» οι άντρες ντυνόταν γυναίκες και οι γυναίκες άντρες,
έφτιαχναν τις συντροφιές τους και γύριζαν σ’όλο το χωριό από σπίτι σε σπίτι.

Αναπαρίσταναν ότι μπορεί να φανταστεί κανείς, γιατρούς με τα γιατροσόφια τους, γέρους και γριές, με μπαστούνια και κουδούνια, αρκουδιάρηδες με κρεμασμένες κουδούνες στη μέση του, για α γίνεται θόρυβος κ.ά. Τους δεχόταν, τους κερνούσαν, αντάλλαζαν αστεία και προσπαθούσαν με εύθυμο τρόπο να τους κάνουν να φανερώσουν το πρόσωπό τους, την ταυτότητά τους.

Από νωρίς τα βράδια μαζευόταν στις γειτονιές, στα ξέφωτα, στις πλατείες, όπου άναβαν
φωτιές. Εκεί «μπούλες» και μη, μικροί και μεγάλοι, χοροπηδώντας γύρω στις φωτιές,
τραγουδούσαν εύθυμα έλεγαν πιπεράτα αστεία, αναπαρίσταναν φάσεις γενετήσιες (έγκυες γυναίκες κλπ)

ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Ο Βαλμάς, παιζόταν στα χωριά της Ηλείας, από δυο ομάδες δεμένες σε σχοινί. Τραβούσε η κάθε ομάδα το σχοινί. Νικήτρια ήταν η ομάδα που έσυρε στο δικό της μέρος την αντίπαλη ομάδα. Το ξεχωριστό στο παιχνίδι ήταν ότι πριν και μετά το παιχνίδι έκαναν αστείο διάλογο, σαν θεατρικό.

Η ρίψη του λίθου ήταν αγώνισμα. Σ’αυτό προσπαθούσαν να χτυπήσουν το στόχο τους
ρίχνοντας τις πέτρες, οι σομάδες.

Γαϊδουροδρομίες οργανώνονταν από ομάδες για να βγάλουν τον νικητή γάϊδαρο, μέσα στην οχλαγωγή και τα πειράγματα και τις αστείες διονυσιακού τύπου μεταμφιέσεις.

Τα αλευρώματα (που έχουν την προέλευσή τους στο Γαλαξίδι) και τα γιαουρτώματα
(εβδομάδα της Τυρινής), τα μουντζουρώματα της Καθαρής Δευτέρας ήταν μερικές άλλες συνήθειες που διασκέδαζαν και προξενούσαν πολύ γέλιο.

ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΑ ΛΑΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ

Κατά τη διάρκεια των Απόκρεω γίνονταν και διάφορα λαϊκά δρώμενα. Ένα από τα βασικά θέματα τις Αποκριάς ήταν η Αναπαράσταση του Γάμου. Γίνονταν εικονικοί γάμοι ανάμεσα στα χωριά και οι γαμήλιες πομπές ξεκινούσαν από το ένα για να πάνε στο άλλο. Ο γαμπρός με το άλογο, κι από κοντά ο κουμπάρος και γύρω οι συμπέθεροι. Συναντιόταν με την πομπή της νύφης και γινόταν τρικούβερτο γλέντι…με όλα τα συνακόλουθα…. Ο επικεφαλής της πομπής, ο σταχτιάρης κράταγε σακούλι με στάχτη, για να ρίχνει σ’ αυτούς που ήθελαν να παρεμποδίσουν την πομπή, να παρεμποδίσουν το γάμο. Έτσι παρέμεινε η παροιμιακή φράση

«Μας έριξε στάχτη στα μάτια». Επίσης δεν έλλειπαν και οι εικονικές δίκες με βάσει τα
προικοσύμφωνα ή το σεντόνι της πρώτης νύχτας του γάμου, όπου ο πατέρας της νύφης δεν εκτέλεσε τις υποχρεώσεις του, το δικαστήριο αποφάσιζε να του την επιστρέψει πίσω.

Διακωμωδούσαν υποθέσεις, που τους βασάνιζαν στην καθημερινότητά τους, έπεφτε πολύ γέλιο.



Το γαϊτανάκι, ήταν γνωστό σε πολλές περιοχές. Ένα ψηλό ξύλο, με δεμένες πολύχρωμες κορδέλες. Κάθε κορδέλα και χορευτής με την παραδοσιακή του στολή. Και ρυθμοί χορευτικοί να οδηγούν τα βήματα γύρω από τα γαϊτανάκι. Λέγεται ότι το γαϊτανάκι έγινε γνωστό από τους Αρκάδες (Σπάθαρι, και Βυζίκι που το χόρευαν με συνοδεία πίπιζας και ταμπούρλου) που εγκαταστάθηκαν στη Ηλεία.

Η τελευταία εβδομάδα των Αποκριών είχε σχέσεις με την εμφάνιση του Διαβόλου.


Μασκαράδες διάβολοι, κακομούτσουνοι με σχισμένα σκούρα ρούχα ή προβιές και
γουρουνοδέρματα, ουρές και κέρατα, με δρεπάνια, τσουγκράνες κι άλλα εργαλεία διέσχιζαν τους δρόμους και καμωνόταν ότι παίρνουν τις ψυχές. Ίσως έχει σχέση με τα Ψυχο-Σάββατα, με τις μέρες των νεκρών τους. Παραλλαγή του εθίμου αυτού είναι ο
«Σκατουλιάρης» των χωριών του κάμπου. Το σκατουλιάρη τον περίμεναν , προ πάντων τα απιδιά για να τρέξουν ξωπίσω του, να τον κυνηγήσου, με μεγάλη ανυπομονησία…

Σκατουλιάρης ντυνόταν ένας νέος του χωριού με προβιές, κέρατα και ουρά, καθώς και
μουντζουρωμένο πρόσωπο. Έτρεχε στο δρόμο και πείραζε όσους συναντούσε. Σε μερικούς καβαλούσε στο σβέρκο, όπως λέγεται ότι κάνει ο διάβολος. Οι παροιμιακές φράσεις «τον έχει διχάλα», «ακόμα δεν το ξεκαβαλήκεψε» έχουν την αφετηρία τους σ’αυτήν την δοξασία.

Τον «κακό άγγελο» με το σταυρό και το λιβανωτό, που έκαιγε πιπεριές κόκκινες, κρεμμύδια και σκόρδα, στα χέρια θα διώξει ο «παπάς», άλλος μεταμφιεσμένος. Ο Σκατουλιάρης στην δύναμή του όπου φύγει – φύγει, με αστείες κινήσεις και κάποιο αγχωτικό σταμάτημα, για θυσία στο Βάκχο με κρασί σε πήλινο κανάτι.. Πολλά από αυτά γίνονται και την Καθαρά Δευτέρα.

Αλλά και ο θάνατος περιλαμβανόταν στα δρώμενα της Κ.Δ. με αναπαράσταση της κηδείας.

Ο νεκρός τοποθετούνταν σε «κορίτο» και περιφερόταν στο χωριό. Όσοι τον συναντούσαν, διακωμωδώντας την κατάσταση ρωτούσαν την αιτία του θανάτου κι έπαιρναν πιπεράτες απαντήσεις από τους τεθλιμμένους συγγενείς. Η γλώσσα δεν είχε φραγμούς τις ώρες εκείνες… Μόνο που οι κοπέλες έσκυβαν το κεφάλι από ντροπή. Το «κορίτο» τοποθετούνταν στην πλατεία δίπλα στη φωτιά, γύρω μαινόταν ο χορός, «χορός της φωτιάς(»

Τελικά γινόταν και η Ανάσταση του νεκρού με όλα τα σχετικά επακόλουθα που ήταν
πειράγματα, τραγούδι και οινοποσία για την ήττα του θανάτου.

Ο Γάμος, και ο Θάνατος συνυπάρχουν στα έθιμα της Αποκριάς. Οι ζωντανοί και οι πεθαμένοι μαζί, αφού και γι αυτούς ετοιμάζονται τα «σπερνά». Έθιμα που μα θυμίζουν και τις αρχαίες

Ελληνικές παραδόσεις μας. Τότε που οι ψυχές των πεθαμένων «απολύονται» απ’ τον Άδη κάποιες μέρες της Άνοιξης για να έρθουν να συγκατοικήσουν με ους ζωντανούς. Έθιμα που μας λένε ότι τίποτα δεν χάνεται σ’ αυτόν τον κόσμο και μέσα στον δικό του χρόνο.

ΤΥΡΙΝΗ

Μετά την Κρεατινή εβδομάδα, ακολουθεί η Τυρινή Εβδομάδα, με έμφαση γιορτασμού την Τυρινή Κυριακή. Την εβδομάδα αυτή εξαφανιζόταν από το σπίτι όλα τα κρεατικά. Το Παστό ήταν στις λαγήνες του, και κανείς δεν έτρωγε. Οι τσομπάδηδες μοίραζαν γάλα στους χωριανούς τους για να φτιάξουν τις γαλόπιτες τις ξυπόλυτες, τις μακαρονόπιτες και τυρόπιτες να πήξουνε τις γιαούρτες. Οι νοικοκυρές ετοίμασαν τα γαλακτερά φαγητά και γλυκίσματα αυτά για να κεράσουν τις μπούλες και τους φίλους . Τα ψάρια μόνο επιτρέπονταν στο τραπέζι..

ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ

Η Καθαρά Δευτέρα είναι το τέλος των Απόκρεω και η πρώτη μέρα της Σαρακοστής .

Συνεχίζεται η ευθυμία με τραγούδια και διασκεδάσεις . Κάθε τόπος πέρα των κοινών
εθίμων, έχει και τα δικά του ξεχωριστά έθιμα. Τα κοινά έθιμα είναι το άζυμο ψωμί δηλαδή η λαγάνα, και τα λογιών νηστίσιμα φαγώσιμα (μαρουλάκια, κρεμμύδια και σκόρδα, ταραμάς, ελιές, φασολάδες λευκές, βοβριά, κ.α.).

Πάμε να χαλάσουμε τα Κούλουμα , έλεγαν. Η προετοιμασία εκεί αρχίζει από τους
μπακάληδες που πουλούν βρασμένα κουκιά με ρίγανη και όλα τα νηστίσιμα. Οι κοπέλες αν με το μακαρόνι της Τυρινής δεν έβλεπαν στον ύπνο τους ποιόν θα πάρουν για άνδρα, τότε την Καθαρά Δευτέρα έτρωγαν αλμυροκούλουρα, και δεν έπιναν καθόλου νερό για να πάει ο μέλλον σύζυγός τους στο όνειρό τους, να τους δώσει νερό να ξεδιψάσουν. Έλεγαν:

«Τρώνε την αλμυροκουλούρα για να δούνε ποιόν θα πάρουνε» Το έθιμο αυτό υπάρχει σε πολλές περιοχές.

Αλλού την παραμονή της Καθαρής Δευτέρας οι γυναίκες έβγαζαν βορβούς. Πρόσεχαν ο
πρώτος να είναι ο μεγαλύτερος, που τον τοποθετούσαν με τα φύλλα του το πρωί της Κ.Δ. στην πόρτα του σπιτιού. Το βράδυ τον έβγαζαν στη καλάθα του ψωμιού μέχρι το Πάσχα, για να είναι φτούρια το ψωμί του σπιτιού.

Στην περιοχή μας λάμβαναν χώρα και κάποια δρώμενα. Το κάψιμο του Καρνάβαλου, ο
γάμος και η κηδεία, οι γαϊδουροδρομίες και άλλα παιχνίδια, που τα συνόδευαν
μουντζουρώματα και αλευρώματα κ.α.

Το πέταγμα του ¨χαρταετού¨ του αστεριού στα ψηλώματα ήταν ανάμεσα στα έθιμα. Τους χαρταετούς¨ τους κατασκεύαζαν μόνοι τους με καλάμια και χαρτί. Ήθελε μαστοριά στο ζύγισμα. Αν δεν τα κατάφερνες να τα ζυγιάσεις χαρταετό ψηλά δεν έβλεπες.

Με την Καθαρή Δευτέρα ξεκινούσε η Μεγάλη Σαρακοστή . Οι πρώτες τρεις μέρες επέβαλαν αυστηρή νηστεία. Όχι μόνο δεν έτρωγαν λάδι οι νηστικοί, μόνο νερό έπιναν. Το βράδυ ίσως λίγες σταφίδες να ξεγελάσουν την πείνα τους. Έτσι θεωρούσαν τον εαυτό τους άξιο της θείας Κοινωνίας με την λειτουργία των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων, την Τετάρτη που ακολουθούσε. Άξιοι για την θεία Κοινωνία, αλλά και το αντάλλαγμα της σοβαρό. Κι αυτό φόβιζε προπάντων τις γριές. Έτσι δεν μπορούσαν να ευχαριστηθούν την Τυρινή (Τουρνή) με τα καλούδια της. Η κατάσταση αυτή γέννησε την παροιμία: ¨Όσο συλλογάται η γριά το Τρίμερο, μαύρη Τουρνή (Τυρινή) την πάει¨.

ΠΗΓΗ...http://delicieuses.forumotion.net/t1465-topic

Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Παιχνίδια Για Παιδιά Μέσω Internet


Σκέφτηκα σήμερα να φτιάξω μια λίστα με ιστιότοπους όπου μπορείτε να βρείτε Online δραστηριότητες για τα παιδιά στο ιντερνετ. Παιδιά κάθε ηλικίας και παιχνίδια εκπαιδευτικά, ψυχαγωγικά, επιμορφωτικά και ό,τι άλλο εσείς ψάχνετε. Χώροι στο διαδίκτυο ιδιαίτερα ασφαλείς, καλά ενημερωμένοι και γνωστικά προσαρμοσμένοι στις αντίστοιχες ηλικιακές ομάδες των παιδιών.

Για παιδιά μέχρι 10 χρονών επισκεφτείτε μαζί με τα παιδιά σας το site uptoten. Το site έχει επιλογή Αγγλικής και Γαλλικής γλώσσας. Οι δραστηριότητες δίπλα αναφέρουν την ηλικιακή ομάδα παιδιών που καλύπτουν και τα παιχνίδια είναι έξυπνα και πολύ καλά στημένα. Σύμφωνα με τα λεγόμενα των κατασκευαστών ενημερώνουν το χώρο τους στο διαδίκτυο κάθε μήνα με νέες δραστηριότητες Εκτός από παιχνίδια θα βρείτε μέσω Internet και άλλες δραστηριότητες, όπως σελίδες ζωγραφικής, animated κάρτες κ.α.

Ενδιαφέρον βρήκα και το site ptyxiouxos. Εδώ θα βρείτε δραστηριότητες για παιδιά Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου επίσης κατανεμημένες ανάλογα με την ηλικιακή ομάδα στην οποία αναφέρονται. Πολύ καλή η κρεμάλα με θέματα από τη σχολική ζωή των παιδιών, ενημερωμένη και επιμορφωτική. Εύκολα τα παιχνίδια στη χρήση. Μπορούν τα παιδιά να παίξουν και μόνα τους χωρίς τη βοήθεια του γονιού, αρκεί να γνωρίζουν και να χειρίζονται το διαδίκτυο. Ο συγκεκριμένος χώρος στο ιντερνετ έχει επιμορφωτικό χαρακτήρα μέσα από μια ψυχαγωγική προσέγγιση. Υποθέτω όμως αποσκοπεί περισσότερο στην επανάληψη και την διεύρυνση των γνώσεων. Σημαντική και ιδιαίτερη προσπάθεια ωστόσο που αξίζει μια δοκιμή από εσάς και τα παιδιά σας, νομίζω. Η σελίδα είναι στα Ελληνικά.

Ωραία σελίδα και το games.gr, που κινείται σε διαφορετικό μήκος κύματος από την προηγούμενη. Εδώ θα βρείτε κατά βάση παιχνίδια ψυχαγωγικού χαρακτήρα. Είναι και αυτή η σελίδα στα Ελληνικά. Ωραία παιχνίδια και διασκεδαστικά, καλά γραφικά, εύκολη χρήση και αξιόπιστες οδηγίες από τους δημιουργούς της σελίδας. Καλή πρόταση για τα παιδιά και γενικά ασφαλής σελίδα στο διαδίκτυο. Προσοχή μόνο χρειάζεται μιας και κάποιες από αυτές τις σελίδες βγάζουν δίπλα στις επιλογές των παιχνιδιών παράθυρα που προτρέπουν τα παιδιά να πατήσουν επάνω με άγνωστες συνέπειες. Π.χ. ο «υπολογιστής αγάπης» με την ένδειξη Πατήστε εδώ. Ενημερώστε τα παιδιά σας να αποφεύγουν τέτοιου τύπου tabs για να μη βρεθείτε παρέα με κανέναν διαδικτυακό ιό.

Τέλος ενδιαφέρουσα βρήκα και τη σελίδα playkids. Σελίδα στο Internet στα Αγγλικά που συνδυάζει τη μόρφωση και τη ψυχαγωγία. Παιχνίδια που επιτρέπουν στα παιδιά να περάσουν ευχάριστα την ώρα τους, "ξεσκονίζοντας" παράλληλα και τα Αγγλικά τους. Έχουν όμως τα παιδιά την επιλογή να επιλέξουν και παιχνίδια που δεν έχουν γνωστικό υπόβαθρο αλλά μόνο ψυχαγωγικό. Και σε αυτή τη σελίδα, υπάρχουν ύποπτα tabs όπως ανέφερα και πιο πάνω.

Καλή διασκέδαση...!


ΠΗΓΗ...http://www.internetandkids.com

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011


Αν έχετε ξηρό δέρμα, για να φτιάξετε γαλάκτωμα καθαρισμού, θα χρειαστείτε γάλα και μέλι:
- Ανακατέψτε 2 κουταλιές μέλι μ᾽ένα μικρο ποτήρι γάλα. Λιώστε το μέλι μέσα στο γάλα και μ᾽αυτό το μείγμα καθαρίζετε το δέρμα. Επειδή το μείγμα είναι αρκετά υγρό, βάλτε αρκετές φορές στο δέρμα μέχρι να καθαρίσει. Τελειώστε τον καθαρισμό του προσώπου με τονωτική λοσιόν ή ροδόνερο.
Το μείγμα αυτό δεν μπορεί να διατηρηθεί, γι᾽αυτό φτιάξτε μόνο όσο χρειάζεστε.
* Κάνει επίσης και για μικτά δέρματα


Αλλο ένα κολπάκι αν βαρεθήκατε την συχνή αποτρίχωση:
- Αφού τελειώσετε την αποτρίχωση ή το ξύρισμα στις γάμπες βάλτε τους οδοντόκρεμα και περιμένετε 3 - 4 λεπτά. Μετά ρίξτε μπόλικο κρύο νερό. Μ᾽αυτό τον τρόπο οι τρίχες θα κάνουν τον διπλάσιο χρόνο να ξαναφυτρώσουν.


Οταν παρουσιαστούν οι πρώτες ρυτίδες στις γωνίες των χειλιών και στα μάτια, υπάρχει μία μάσκα που θα βοηθήσει το δέρμα να ανανεωθεί και να φαίνεται καλύτερο:
Τα υλικά που θα χρειαστείτε:
* 1 αβγό
** 1 κουταλιά σούπας μέλι
*** 1 κουταλιά σούπας ροδόνερο
- Βάλτε τα υλικά σε μπολ και ανακατέψτε.
- Απλώστε στο πρόσωπο και αφήστε για μισή ώρα
- Ξεβγάλτε με ζεστό νερό και ταμπονάρετε μα μαλακιά πετσέτα. Οση υγρασία μείνει, αφήστε να στεγνώσει χωρίς πετσέτα


ΠΗΓΗ....http://meacolpa.blogspot.com/2011/01/28.html

Είναι καλοκαίρι

Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

ΜΑΜΑ ΒΓΗΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ



Πήγα σε ένα πάρτι και θυμήθηκα αυτό που μου είχες πει, να μην πιω αλκοόλ. Μου είχες ζητήσει να μην πιω επειδή θα έπρεπε να οδηγήσω μετά, έτσι αποφάσισα να πιω ένα αναψυκτικό. Ήμουν υπερήφανη για μένα, γιατί είχα ακούσει αυτό που, πριν φύγω, τόσο γλυκά με είχες συμβουλέψει, να μην πιω αν πρέπει να οδηγήσω, σε αντίθεση με αυτό που μου έλεγαν οι φίλοι μου. Έκανα τη σωστή επιλογή και ήξερα ότι η συμβουλή σου ήταν η σωστή.

Όταν το πάρτι τελείωσε πολλοί μπήκαν στα αυτοκίνητα τους χωρίς να είναι σε θέση να οδηγήσουν. Εγώ πήρα το τιμόνι όντας σίγουρη ότι ήμουν καθαρή. Δεν μπορούσα να φανταστώ μαμά αυτό που με περίμενε... Τώρα είμαι εδώ ξαπλωμένη στην άσφαλτο και ακούω ένα αστυνομικό να λέει «το παιδί που προκάλεσε το δυστύχημα ήταν μεθυσμένο». Μαμά η φωνή του ακούγεται τόσο μακρινή. Το αίμα μου είναι παντού στην άσφαλτο και εγώ προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις να μην κλάψω. Ακούω τους γιατρούς να λένε ότι αυτή η κοπέλα δεν θα τα καταφέρει...

Είμαι σίγουρη ότι το άλλο παιδί που οδηγούσε δεν το είχε καν
φανταστεί όταν έτρεχε τόσο πολύ. Στο τέλος αυτός είχε αποφασίσει να πιει και εγώ τώρα πρέπει να πεθάνω!...
Γιατί το κάνουν μαμά, αφού ξέρουν ότι θα καταστρέψουν ζωές;

Ο πόνος που νιώθω είναι σαν να με καρφώνουν χιλιάδες μαχαιριά. Πες στην αδερφή μου να μην φοβηθεί, στο μπαμπά να είναι δυνατός. Κάποιος έπρεπε να πει σε αυτό το παιδί ότι δεν έπρεπε να πιει εφόσον θα οδηγούσε. Ίσως αν του το έλεγαν οι δικοί του όπως έκανες εσύ τώρα να ήμουν ζωντανή...

Η ανάσα μου γίνετε όλο και πιο αδύνατη και αρχίζω να φοβάμαι μαμά ότι αυτές είναι οι τελευταίες μου στιγμές και είμαι πάρα πολύ απελπισμένη… Θα ήθελα τόσο να σε αγκαλιάσω μαμά ....και να σου πω ποσό σε Αγαπάω.
Σε αγαπάω μαμά....αντίο!!!
(έτσι το κατέγραψε Καναδή δημοσιογράφος που έζησε το γεγονός)

Για την αντιγραφή,
Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος

ΠΗΓΗ...http://apneagr.blogspot.com

ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι που μπορεί να αντιμετωπίσει ένα παιδί στο Internet;




Οι κίνδυνοι μπορεί να είναι οι ακόλουθοι:
Privacy: τα παιδιά μπορεί να εμπιστεύονται το Internet και να παρέχουν προσωπικές πληροφορίες χωρίς ενδοιασμούς.
Ασφάλεια: όταν είναι online, τα παιδιά μπορεί να εκτίθενται σε ιούς (κακόβουλα προγράμματα που προκαλούν βλάβες σε υπολογιστικά συστήματα) και hackers (άνθρωποι που προσπαθούν να εισβάλουν σε υπολογιστικά συστήματα).


Ανάρμοστο περιεχόμενο: τα παιδιά μπορεί να εκτεθούν σε υλικό που είναι ανάρμοστο και μπορεί να περιλαμβάνει πορνογραφία, διαφημιστικό υλικό, βία, εχθρότητα και εξτρεμιστικές ομάδες.


Online απάτες: απάτες που πραγματοποιούνται online όπως γίνονται και στον πραγματικό κόσμο, μόνο που οι απατεώνες συνήθως δεν ενδιαφέρονται για την ηλικία του ατόμου που εξαπατούν – ενδιαφέρονται μόνο για αυτά που θα αποκομίσουν.


Ψυχολογικά προβλήματα: τα παιδιά μπορούν να εθιστούν στο Internet και να αποκτήσουν προβλήματα όσο αφορά την κοινωνικότητά τους με άλλους ανθρώπους είτε στο σχολείο είτε στο σπίτι.
Ηλεκτρονικό έγκλημα τα παιδιά μπορεί να εμπλακούν σε παράνομες online ενέργειες. Συνήθως δεν γνωρίζουν τα νομικά, ηθικά και δεοντολογικά θέματα.


Identity theft: κάποιο άλλο άτομο μπορεί να κλέψει την ταυτότητα ενός παιδιού και να εκτελέσει παράνομες online δραστηριότητες.

Ποια τα σημάδια κινδύνου για τα παιδιά;

H συμπεριφορά των παιδιών στον έξω κόσμο μπορεί να αλλάξει αν κινδυνεύουν online. Τα παιδιά συνήθως παρουσιάζουν επικίνδυνα σημάδια και αν οι γονείς τα λάβουν υπ’ όψιν τους, μπορεί να αποφευχθούν σοβαρά προβλήματα.

Ελέγξτε για τα ακόλουθα αν θεωρείτε ότι το παιδί σας κινδυνεύει online:
Περνάει μεγάλο διάστημα μπροστά στον υπολογιστή: μία ένδειξη ότι το παιδί έχει ανακαλύψει ένα χώρο στο Internet που παρέχει ενθουσιασμό ή κίνδυνο.
Ελαχιστοποιεί το παράθυρο στην οθόνη κάθε φορά που πλησιάζετε: αυτό το είδος συμπεριφοράς μπορεί να υποδείξει ότι έχει εμπλακεί με ανάρμοστο περιεχόμενο όπως πορνογραφία ή βίαιο υλικό.
Περνά αρκετό χρόνο μόνο του online: το παιδί μπορεί να δημιουργήσει online σχέσεις.
Υπερβολική χρήση των chat rooms και του instant messaging: η χρήση του υπολογιστή για επικοινωνία είναι παρόμοια με αυτή του τηλεφώνου. Έχετε υπ’ όψιν σας ότι το παιδί σας μπορεί να συνομιλεί με ξένους που μπορεί να είναι ενήλικες με καχύποπτα κίνητρα.
Υπερβολική χρήση άλλης τεχνολογίας: το παιδί μπορεί ξαφνικά να αρχίσει να σκανάρει φωτογραφίες, να αντιγράφει δισκέτες, CD’s και DVD’s. Ελέγξτε εάν είναι απλά διασκέδαση ή κάτι πιο σοβαρό.


ΠΗΓΗ....http://www.forthnet.gr

Σ ΕΝΑ ΔΩΜΑΤΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ



Θα πάρει μόλις 37 δευτερόλεπτα να το διαβάσεις και θα αλλάξεις τον τρόπο σκέψης σου. Δύο άνδρες, και οι δύο σοβαρά άρρωστοι, έμεναν στο ίδιο δωμάτιο ενός νοσοκομείου. Ο ένας άνδρας αφηνόταν να σηκωθεί όρθιος στο κρεβάτι του για μία ώρα κάθε απόγευμα για να κατέβουνε υγρά από τα πνευμόνια του. Το κρεβάτι του βρισκόταν δίπλα στο μοναδικό παράθυρο του δωματίου. Ο άλλος άνδρας έπρεπε να περνάει όλη την ώρα του ξαπλωμένος. Οι άνδρες μιλούσαν για ώρες αδιάκοπα. Μιλούσαν για τις γυναίκες τους και τις οικογένειές τους, τα σπίτια τους, τις δουλειές τους, τη θητεία τους στο στρατό, πού πήγαν διακοπές. Κάθε απόγευμα, όταν ο άνδρας δίπλα στο παράθυρο μπορούσε να σηκωθεί, περνούσε την ώρα του περιγράφοντας στον «συγκάτοικό» του όλα όσα μπορούσε να δει έξω από το παράθυρο. Ο άνδρας στο άλλο κρεβάτι άρχιζε να ζει για αυτές τις περιόδους μίας ώρας όπου μπορούσε να ανοιχτεί και να ζωογονηθεί ο δικός του κόσμος από όλη τη δραστηριότητα και χρώμα από τον κόσμο εκεί έξω. Το παράθυρο έβλεπε ένα πάρκο με μια όμορφη λιμνούλα.
Πάπιες και κύκνοι έπαιζαν στα νερά ενώ παιδιά αρμένιζαν τα καραβάκια τους. Ερωτευμένοι νέοι περπατούσαν χέρι-χέρι ανάμεσα σε κάθε χρώματος λουλούδια και μια ωραία θέα του ορίζοντα της πόλης μπορούσε να ειδωθεί στο βάθος. Καθώς ο άνδρας στο παράθυρο περιέγραφε όλο αυτό με θεσπέσια λεπτομέρεια, ο άνδρας στο άλλο μέρος του δωματίου έκλεινε τα μάτια του και φανταζόταν αυτό το γραφικό σκηνικό. Ένα ζεστό απόγευμα, ο άνδρας στο παράθυρο περιέγραφε μία παρέλαση που περνούσε. Αν και ο άλλος άνδρας δεν μπορούσε να ακούσει τη φιλαρμονική - μπορούσε να τη δει στο μάτι του μυαλού του καθώς ο κύριος δίπλα στο παράθυρο το απεικόνιζε με παραστατικές λέξεις. Μέρες, βδομάδες και μήνες πέρασαν. Ένα πρωί, η πρωινή νοσοκόμα ήρθε να τους φέρει νερά για το μπάνιο τους μόνο για να δει το άψυχο σώμα του άνδρα δίπλα στο παράθυρο, ο οποίος πέθανε ειρηνικά στον ύπνο του. Ξαφνιάστηκε και κάλεσε τους θεράποντες ιατρούς να πάρουν το νεκρό σώμα. Όταν θεωρήθηκε πρέπον, ο άλλος άνδρας ρώτησε αν θα μπορούσε να μεταφερθεί δίπλα στο παράθυρο. Η νοσοκόμα ευχαρίστως έκανε την αλλαγή, και εφ' όσον σιγουρεύτηκε ότι ο άνδρας αισθανόταν άνετα, τον άφησε μόνο. Σιγά, επώδυνα, στήριξε τον εαυτό του στον ένα του αγκώνα να δει για πρώτη φορά του τον έξω κόσμο. Πάσχισε να γείρει να δει έξω από το παράθυρο δίπλα στο κρεβάτι. Αντίκρισε ένα λευκό τοίχο.Ο άνδρας ρώτησε τη νοσοκόμα τι θα μπορούσε να ανάγκασε το συχωρεμένο συγκάτοικό του ο οποίος περιέγραφε τόσο έξοχα πράγματα έξω από το παράθυρο. Η νοσοκόμα αποκρίθηκε πως ο άνδρας ήταν τυφλός και δεν μπορούσε να δει ούτε τον τοίχο. Πρόσθεσε, 'Ίσως ήθελε απλά να σου δώσει θάρρος.

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

SHAY ΕΝΑ ΑΥΤΙΣΤΙΚΟ ΠΑΙΔΙ


Σε ένα δείπνο, για φιλανθρωπικό σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που δεν θα την ξεχάσει κανείς απο όσους την άκουσαν εκείνη τη μέρα.
Μετά την τελετή, έκανε μια ερώτηση.
"Όταν η φύση δεν παρεμποδίζεται απο εξωτερικές επιρροές, όλα γίνονται τέλεια. Ακόμα ο γιος μου, ο Shay, δεν μπορεί να μάθει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Δεν μπορεί να καταλάβει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Πού είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων στο γιο μου;"
Όλοι στην αίθουσα αναρωτιόνταν σιωπηλά και γεμάτοι απορία.
Ο πατέρας συνέχισε.
"Όταν ένα παιδί σαν τον Shay που είναι πνευματικά ανάπηρο, έρχεται στη ζωή, η ευκαιρία να καταλάβεις την αληθινή ανθρώπινη φύση είναι, το πώς οι υπόλοιποι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν σ' αυτό το παιδί."
Και αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που θα σας παρακαλέσω θερμά να διαβάσετε μέχρι το τέλος της..
Ο Shay κι εγώ, περάσαμε έξω απο ένα πάρκο, όπου κάποια αγόρια που γνώριζαν τον Shay, έπαιζαν μπέιζμπολ.
Ο Shay με ρώτησε, "μπαμπά, νομίζεις ότι θα μ' αφήσουν να παίξω μαζί τους;"
Εγώ ήξερα ότι τα περισσότερα αγόρια, δεν θα ήθελαν κάποιον σαν τον Shay στην ομάδα τους.
Μα ήξερα, και καταλάβαινα σαν πατέρας, ότι αν του δινόταν η ευκαιρία να παίξει, θα του έδινε πολύ μεγάλη χαρά και επίσης ένα αναγκαίο αίσθημα ένταξης, μαζί με κάποια εμπιστοσύνη που θα γινόταν αποδεκτός από τα άλλα παιδιά, παρά την αναπηρία του.
Πλησίασα λοιπόν ένα απο τα παιδιά, και το ρώτησα χωρίς βέβαια να περιμένω και πολλά, αν ο Shay θα μπορούσε να παίξει μαζί τους.
Το αγόρι κοίταξε γύρω του σαν να ζητούσε κάποια υποστήριξη, μα στο τέλος απάντησε, "χάνουμε έξι γύρους, και το παιχνίδι είναι στον όγδοο γύρο. Γιατί όχι, μπορεί να παίξει στην δική μας ομάδα, και θα προσπαθήσουμε να τον βάλουμε να παίξει στον επόμενο γύρο, να αποκρούσει τις βολές αν το θέλει.

Ο Shay πήγε με δυσκολία μέχρι τον πάγκο της ομάδας, για να φορέσει την μπλούζα της ομάδος. Τον παρακολουθούσα με μάτια δακρυσμένα και μια θέρμη στην καρδιά μου.

Τα αγόρια της ομάδας, είδαν την χαρά μου, που τον αποδέχτηκαν στην ομάδα τους.

Στο τέλος του όγδοου γύρου, η ομάδα του Shay νικούσε μερικούς πόντους, αλά ήταν ακόμη πίσω τρείς πόντους για να κερδίσουν τον γύρο.
Στην αρχή του ένατου γύρου, ο Shay έβαλε το γάντι και έπαιξε δεξιά στο γήπεδο.

Αν και οι μπαλιές δεν ήρθαν προς την κατεύθυνσή του, έδειχνε ενθουσιασμένος, δείχνοντας την χαρά του, και μόνο που βρισκόταν εκεί, χτυπώντας όλο χαρά τα χεράκια του.
Το χαμόγελό του ήταν απο το ένα αυτί στο άλλο, όταν με κοίταζε που τον χαιρετούσα απο την εξέδρα.

Προς το τέλος του ένατου γύρου, η ομάδα του Shay πήρε κι άλλους πόντους.

Με δύο παίκτες έξω, και τρείς έξω απο την βάση, οι πιθανότητες να κερδίσει γύρους, ήταν κοντά στην βάση, και ο Shay καθορίστηκε σαν ο επόμενος για να αποκρούσει τις βολές.

Σ' αυτό το κρίσιμο σημείο, αναρωτήθηκα αν θα αφήσουν τον Shay να δοκιμάσει να αποκρούσει, και να χάσουν τις πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι.

Για μεγάλη μου έκπληξη, ..τον άφησαν!

Όλοι γνωρίζανε ότι ήταν αδύνατον να χτυπήσει ο Shay την μπάλα, τη στιγμή που δεν ξέρει καν, πώς να κρατήσει κατάλληλα το ρόπαλο, πόσο μάλλον να στοχεύσει την μπάλα.
Εντούτοις, ο Shay πήρε θέση.

Ο αντίπαλος παίχτης, που πετάει την μπάλα, αναγνώρισε ότι η ομάδα του Shay έβαλε την νίκη του παιχνιδιού σε δεύτερη μοίρα, για να δώσουν την ευκαιρία στο παιδί αυτό, να χαρεί αυτήν τη στιγμή, γι αυτό και ήρθε πιο κοντά, προσπαθώντας να τον βοηθήσει να τα καταφέρει ρίχνοντας την μπάλα απαλά στον Shay.

Στην πρώτη προσπάθεια, ο Shay κούνησε αδέξια το ρόπαλο και αστόχησε.
Ο αντίπαλος παίκτης, ήρθε ακόμη πιο κοντά του λίγα βήματα, για να του πετάξει ακόμη πιο απαλά την μπάλα. Ο Shay κούνησε πάλι αδέξια το ρόπαλο, μα αυτή τη φορά βρήκε τυχαία την μπάλα, στέλνοντάς την πολύ κοντά, και μάλιστα σε έναν αντίπαλο.

Το παιχνίδι τώρα, κανονικά θα είχε τελειώσει.
Ο αντίπαλος όμως, σήκωσε την μπάλα, και, ενώ θα μπορούσε να την πετάξει στην πρώτη βάση, βγάζοντας τον Shay έξω απο το παιχνίδι, πέταξε επίτηδες την μπάλα πολύ ψηλά, πάνω απο το κεφάλι του συμπαίκτη του, και μακρυά κι απο τους άλλους συμπαίκτες του.

Όλοι στις εξέδρες, και απο τις δύο ομάδες, άρχισαν να φωνάζουν, "Shay τρέξε στην πρώτη βάση, τρέξε, τρέξε..."
Ποτέ στη ζωή του ο Shay δεν έτρεξε τόσο μακρυά, μα έφτασε στην πρώτη βάση γεμάτος ενθουσιασμό και με ορθάνοιχτα απο χαρά μάτια, κοιτώντας γύρω του απορημένα και σαστισμένα, να καταλάβει τι άλλο πρέπει τώρα να κάνει...

Η εξέδρα συνέχισε τότε, "Shay, τρέξε στη δεύτερη βάση, Shay τρέξε..τρέξε.."
Με την ανάσα κομμένη και άτσαλα, έτρεξε προς τη δεύτερη βάση. Μέχρι όμως να φτάσει ο Shay στη δεύτερη βάση, ο δεξιός αντίπαλος είχε ήδη πιάσει την μπάλα.

Ήταν ο μικρότερος της αντίπαλης ομάδας, και είχε πλέον όλη την ευκαιρία, να γίνει ο ήρωας της ομάδας του.

Θα μπορούσε να πετάξει την μπάλα στον συμπαίκτη της δεύτερης βάσης, όπου θα έβγαζε έξω τον Shay, μα κατάλαβε τις προθέσεις του συμπαίκτη του που έριχνε τις βολές, και την έριξε ψηλά, πρός τον συμπαίκτη της τρίτης βάσης.

Ο Shay έτρεξε πρός την τρίτη βάση σαν ξετρελαμένος, καθώς οι παίκτες της ομάδας του
έτρεξαν κι εκείνοι προς τη βάση.
Όλοι φωνάζαμε, "Shay, Shay, Shay!!!"

Ο Shay έφτασε στην τρίτη βάση, αλλά με την κρυφή βοήθεια του αντίπαλου παίχτη της τρίτης βάσης, ο οποίος σταμάτησε να τρέχει να προλάβει την μπάλα, για να δείξει στον Shay την σωστή κατεύθυνση, το πού ήταν η τρίτη βάση, λέγοντάς του "απο δώ, απο δώ Shay.."

Καθώς ο Shay πέρασε απο την τρίτη, τα αγόρια και των δύο ομάδων και οι θεατές στις εξέδρες, ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας "Shay, τρέξε στη βάση ένα τώρα, τρέξε στη βάση ένα.."

Ο Shay έφτασε στη βάση, πάτησε στον βατήρα, κερδίζοντας το παιχνίδι, και όλοι τον ζητωκραύγασαν σαν τον ήρωα, που βοήθησε να νικήσει η ομάδα.

Εκείνη την ημέρα, συνέχισε με δάκρυα ο πατέρας, τα αγόρια και απο τις δύο ομάδες, και ο κόσμος στις εξέδρες, βοήθησαν να φέρουν ένα κομμάτι αληθινής αγάπης και ανθρωπιάς σ' αυτόν τον κόσμο, να δώσουν χαρά σε μια ψυχούλα, που τόσο την λαχταρούσε και που τόσο την είχε ανάγκη.

Ο Shay δεν τα κατάφερε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, πέθανε εκείνο τον χειμώνα, χωρίς όμως να ξεχάσει ποτέ, πώς ήταν ο "ήρωας" που με έκανε τόσο χαρούμενο εκείνη την ημέρα, και την χαρά που έδωσε στην μητέρα του, και που με δάκρυα αγκάλιασε τον μικρό της ήρωα σαν πήγαμε σπίτι.
__________________
Αν βιάζεσαι να δεις τον κόσμο να γίνεται καλύτερος, άρχισε από τον εαυτό σου. Είναι ο συντομότερος δρόμος.

ΠΗΓΗ....Chris

Η ΜΟΙΡΑ


Η Μαρία χαμήλωσε το βλέμμα προσπαθώντας να κρύψει την αμηχανία της και ενώ με δυσκολία προσπαθούσε να συγκρατήσει τα χέρια της που έτρεμαν, δε μπορούσε με τίποτα να συνειδητοποιήσει πως μετά από τόσα χρόνια βρισκόταν και πάλι απέναντί του.. Ο Σταύρος ξαφνικά αισθάνθηκε την ανάσα του να κόβεται και δίχως να μπορεί να ξεκολλήσει το βλέμμα του από το πρόσωπό της, ένιωθε τη καρδιά του να χτυπά τόσο δυνατά και γρήγορα που φοβήθηκε πως ακόμα και εκείνη θα μπορούσε να την ακούσει.. Ίσως η μοίρα τελικά να μην είχε γράψει ακόμα, για αυτούς, την τελευταία της σελίδα...

Μα η ιστορία αυτή ξεκίνησε οχτώ χρόνια πριν...

Ήταν Σεπτέμβριος και η Μαρία, αφού είχε καταφέρει να περάσει τις Πανελλήνιες και να μπει στη φιλοσοφική σχολή του Ρεθύμνου, ήταν πλέον έτοιμη - και πρακτικά και ψυχολογικά - να αφήσει την περιοχή, λίγο πιο έξω από την Αθήνα, που έμενε και την επόμενη μέρα να σαλπάρει για το νησί, που θα γινόταν το σπίτι της για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Αποφάσισε, λοιπόν, να μαζέψει εκείνο το βράδυ όλους τους φίλους της, να βγούνε για ποτό και να τους αποχαιρετήσει. Μαζεύτηκαν στο γνωστό τους στέκι και η βραδιά εξελίσσονταν ομαλή και συγκινητική.. Μέχρι που φάνηκε εκείνος..

Ο χρόνος ξαφνικά πάγωσε και όλα γύρω τους χάθηκαν, σαν να τα κάλυψε μία μαγική ομίχλη.. για λίγα λεπτά ένιωθαν σαν να μην υπήρχε κανείς άλλος στο χώρο παρά μόνο οι δυο τους.. Και σαν μια μυστηριώδη δύναμη να τους τραβούσε, έκαναν δειλά βήματα ο ένας προς τον άλλον μέχρι που βρέθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο.

Τότε ένας κοινός φίλος-ο οποίος ήταν και ο λόγος που ο Σταύρος βρισκόταν εκεί- μπήκε ανάμεσα τους και τους σύστησε. Από τη στιγμή που τα βλέμματά τους συναντήθηκαν δεν ξεκόλλησαν ούτε λεπτό όλο το βράδυ. Σαν να βρήκαν ξαφνικά ο ένας το άλλο μισό του άλλου.. Και για πρώτη φορά ένιωσαν γεμάτοι..

Καθώς κυλούσε το βράδυ, κάποια στιγμή ακούστηκε το τραγούδι «wherever you go, whatever you do i will be right here waiting for you..”. ο Σταύρος σηκώθηκε, έπιασε το χέρι της Μαρίας, και εκεί ανάμεσα σε τόσο κόσμο που απλά κάθονταν, ξεκίνησαν να χορεύουν σ` ένα αργό και μαγευτικό ρυθμό, σαν να μην υπήρχε κανείς γύρω τους. Και τότε τα χείλια τους ενώθηκαν σαν μια στιγμή αποκορύφωσης στο πιο τέλειο παραμύθι.

Μα είχε έρθει η ώρα που έπρεπε να αποχωριστούν και η Μαρία να ξεκινήσει ένα ταξίδι που αναπόφευκτα θα τους χώριζε. Τη συνόδεψε μέχρι το σπίτι της, αφού αγόρασε μια lacta, έσκισε το περιτύλιγμα στη μέση και στο ένα μισό ο Σταύρος έγραψε «Θα σε βρω ξανά.. Γιατί μόνο μαζί σου θα είμαι γεμάτος..» και στο άλλο η Μαρία έγραψε «Είσαι το άλλο μισό.. Και η μοίρα θα μας ενώσει ξανά..». Και έτσι με μια υπόσχεση και μια ελπίδα, οι δρόμοι τους χώρισαν για οχτώ ολόκληρα χρόνια..

Η Μαρία τελείωσε τις σπουδές της, γύρισε πίσω και μετά από λίγα χρόνια που είχε αφοσιωθεί πλήρως στη δουλεία της, γνώρισε και έκανε σχέση με κάποιον που δούλευε ως security. μα η καρδιά της παρέμεινε μόνιμα μισή.. Κάποια στιγμή εκείνος της πρότεινε να βγούνε με ένα ζευγάρι που είχε γνωρίσει από τη δουλεία του.. Και έτσι φτάνουμε στο σημείο όπου αντικρίζουνε ξαφνικά ο ένας τον άλλον και όλα εκείνα τα συναισθήματα, που παρέμειναν σαν μια σπίθα μέσα τους τόσα χρόνια, άρχισαν να φουντώνουν..

Αφού πέρασαν μια αμήχανη βραδιά στο πλευρό δύο ανθρώπων που δεν τους γέμιζαν, προς το τέλος της βραδιάς ο Σταύρος με μια διακριτική κίνηση κάτω από το τραπέζι της έδωσε ένα χαρτάκι με τον αριθμό του τηλεφώνου του. Η Μαρία, τη στιγμή ακριβώς που μπήκε σπίτι της και χωρίς δεύτερη σκέψη τον πήρε τηλέφωνο. Και εκείνος της πρότεινε το πιο τρελό πράγμα. Να φύγουνε μαζί! Να εξαφανιστούν απ` όλους και απ` όλα και να ξεκινήσουν τη ζωή τους από την αρχή! Και εκείνη, που η ζωή της μέχρι τότε της φάνταζε άδεια, χωρίς να διστάσει συμφώνησε! Πρότεινε να πάρουν το πρωινό πλοίο για Κρήτη και να φύγουν μαζί για ένα μέρος που είχε γνωρίσει όσο ήταν φοιτήτρια και που ένιωθε πως εκεί θα μπορούσαν να χτίσουν το δικό τους παράδεισο..

Δώσανε, λοιπόν, ραντεβού μέσα στο πλοίο για Χανιά. Έχοντας ένα μικρό φόβο για το αν ο άλλος όντως θα φανεί και αν τελικά θα υπερτερήσει η καρδιά και όχι η λογική, μάζεψαν γρήγορα ελάχιστα πράγματα- τα πιο απαραίτητα - και ξεκίνησαν για το Πειραιά. Στο ταξί η Μαρία άκουσε να παίζει στο ράδιο ένα κρητικό τραγούδι.. χαμογέλασε.. Ο Σταύρος φτάνοντας στο λιμάνι είδε ένα παππού με παραδοσιακή κριτική φορεσιά.. Χαμογέλασε.. Σημάδια παντού!

Μπαίνοντας μέσα στο πλοίο, η Μαρία άρχισε να τον ψάχνει.. Ξαφνικά ακούει από το μεγάφωνο τη φωνή του! Την καλούσε να πάει στο κατάστρωμα! Εκείνη έτρεξε γρήγορα έξω και μόλις τον αντίκρισε ο κόσμος της φωτίστηκε.. Τρέχοντας ο ένας προς τον άλλον, κρατώντας ο καθένας το μισό κομμάτι του άλλου απ`το περιτύλιγμα της lacta, αγκαλιάστηκαν σφιχτά μπροστά στον ήλιο που ανέτελλε μέσα από την θάλασσα..
Γιατί μερικές φορές η μοίρα κρύβει τις πιο όμορφες και γλυκές εκπλήξεις...

ΠΗΓΗ...http://www.loveinaction.gr

Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ


Αγάπη με την πρώτη ματιά.Το όνειρο του απ-όλυτου έρωτα.Αυτό επιζητούσε και η Ελπίδα που στα 20 της χρόνια ονειρευόταν να γίνει γιατρός και ανακαλύψει καινούργιές θεραπείες για τους συνανθρώπους της. Μοιραζε την ζωή της ανάμεσα στο πανεπιστήμιο τον κινηματογράφο και το κολυμβητήριο.Το απέραντο γαλάζιο ήταν η μεγάλη της αγάπη. Μέσα στο νερό ένιωθε ελέυθερη.Ηταν άνα χαρούμενο κορίτσι γεμάτο νιάτα και ομορφιά.Η δευτερη μεγάλη της αγάπη ήταν ο κινηματογράφος .Ηξερε όλους τους διαλόγους από τις αισθηματικές κομεντί chocolat ,To ημερολόγιο της Μπρίζετ Τζόουνς η ερωμένη του γάλου υπολοχαγού και φυσικά την AMELI .Κάθε φορά που χανόταν στιος σκέψεις της γινόταν αυτή η ηρωίδα και ζούσε στα ονειρα της τον απόλυτο έρωτα.Το τελος ήταν κάθε φορά το ίδιο επεφτε στην αγκαλιά του συμπρωταγωνιστή της και το όνειρο γινόταν πραγματικότητα.

Μια ηλιολουστη μέρα πήγε για προπόνηση. Την ώρα που κολυμπούσε στην πισίνα ενιωσε αδιαθεσία και άρχισε να βουλιάζει στο νερό. Ολά χάθηκαν απέραντο σκοτάδι.Οταν ανοιξε τα μάτια της είδε τον αγγελο της."Ειστε καλά δεσπινίς" Η ΕΛΠΊΔΑ έχασε τα λόγια της.Αυτό ήταν ερωτευτηκε τον ναυαγοσώστη..Ανάμεσα στον πανικό που επικρατούσε την πήρε αγκαλιά και την μετέφερε στο ασθενοφόρο.Κάθε λεπτό που περνούσε ήταν πολύτιμο για την ζωή της.Η τελευταία είκόνα που είχε ήταν τα δυο υπέροχα πράσινα μάτια του ναυαγοσώστη. και ύστερα έχασε τις αισθήσεις της.
Ξύπνησε στο δωμάτιο του νοσοκομείου και δίπλα στο κομοδίνο υπήρχε ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα."Περαστικά μίκρή μου γοργόνα...Χρήστος ο φύλακας άγγελοας σου".Πήρε το σηυμείωμα και άρχισε νατο φιλάει.Εκείνη την ώρα άνοιξε η πόρτα και ήταν αυτός."Ο φύλακας αγγελος της με σάρκα και οστά. Εχασε τα λόγια της .Αυτός της χαμογέλασε της έπιασε το χέρι και όλα ξεκίνησαν.Εγιναν ζευγάρι ζούσαν τον ερωτα τους Εκδρομές στην θάλασσα βόλτα με φίλους Αυτ'η του μαγείρευε τα γαπημένα του φαγητά και τα πολάυμβαναν μπροστά στο τζάκι με ένα μπουκάλι κρασί.Αυτός την αγκάλιαζε τρυφερά και της έλεγε πόσο πολύ την αγαπούσε.

Το όνειρο της Ελπίδας είχε γίνει πργαγματικότητα. Και ημεγάλη μέρα ήρθε.Την κάλεσε στο κολυμβητήριο όπου είχαν γνωριστεί .Μπαινωντας μέσα ξαφνιάστηκε καθώς υπήρχε απόλυτο σκοτάδι.Μια μελώδιά κουγώταν το αγαπημένο τους τραγούδι "Να κοιμηθούμε αγκαλιά" του Βασίλη Ππακωσταντίνου. Τ αφώτα της πισίνας αναψαν και εμφανίστηκε ο Χρήστος με ένα κουκλάκι στο χέρι που είχε την μορφή του δελφινιού.Επάνω είχε ένα μπλέ δαχτυλίδι. Την αγκάλιασε σφιχτά και της ψυθίρησε στο αυτί."¨Για μια ολόκληρη ζωή. "Δάκρυα κύλησαν στα μάτια της "Ναι αγγελε μου για μια ολόκληρη ζωή" Ηταν τόσο ευτυχισμένη η κάρδια της κόντευε να σπάσει από ευτυχία. Ξαφνικά όλα σκοτείνιασαν . Η ΕΛΠΊΔΑ βρέθηκε στο δωμάτιο της εντατικής όπου ήταν διασωληνομένη. "Γιατρέ τα ματια της δακρύζουν οι παλμοί της πέφτουν την χάνουμε "Οι προσπάθησαν να την κρατήσουν στην ζωή όμως η δική ντης είχε τελειώσει "Ωρα Θανάτου 12.00."

Ολοι μέσα στο δωμάτιος της εντατικής είχαν παγώσει Κριμά τόσο όμορφο και νέο κορίτσι " "Ειδοποιήστε τους συγγενείς."Είναι έξω και ο νεαρός που την έσωσε. "΄Πειτε του ότι η Ελπίδα πάλεψε γενναία δυστυχώς δεν θα γνωρίσει τον Φύλακα αγγελο της" Τα φώτα σβύνουν στο δωμάτιο της Εντατικής.Οι γιατροί ενημερώρουν τους συγγενείς όλοι ξεσπούν σε κλάματα .Ο χρήστος καθεται σε μια καρέκλα με ένα παγωμένο βλέμμα. Ξαδνικά νιώθει μια ζεστασιά το πνευμα της Ελπίδας τον αγκαλιάζει τον φιλά γλυκά και ξεκινά το ταξίδι της.Χαμογελά είνια γαλήνια και ευτυχισμένη τελικά έζησε τον ερωυτα της όπως τον είχε φανταστεί ...Η αγάπη πάντα νικά.

ΠΗΓΗ....http://www.loveinaction.gr

ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ


Σχέση καμιά δεν είχε με το internet.....της άνοιξαν τα μάτια οι γιοι της κάποιο βράδυ δείχνοντας της ένα site γνωριμιών.....γέλασε το βρήκε ανόητο....μέρες μετά, ένα Σάββατο βραδύ από ανία αποφάσισε να ρίξει μια ματιά σαν επισκέπτρια, την επόμενη μπήκε στον πειρασμό να φτιάξει ένα προφίλ.
Η θυρίδα της γέμισε με mail.
Πριν ένα χρόνο ακριβώς σαν σήμερα τέτοια ώρα έλαβε ένα mail από κάποιον που δήλωνε ανύπαντρος 45αρης στρατιωτικός ακόλουθος της πρεσβείας μας μόλις επαναπατρισθείς από πολύχρονη παραμονή στο εξωτερικό ο οποίος έψαχνε να παντρευτεί.....
'Είναι δυνατόν" σκέφτηκε εκείνη "πιστεύει ο τύπος ότι υπάρχει γυναικά που θα τσιμπήσει με τον τρόπο αυτό?"



Αγνόησε το mail του, αγνόησε και τα επόμενα που έφθαναν καθημερινά.....
Εκείνος επέμενε ότι από όσα διάβασε στο προφίλ της θεωρούσε ότι ήταν αυτό που έψαχνε....
Κάποια μέρα που βαρέθηκε να διαγραφεί τα αναπάντητα mail του στη θυρίδα της του απάντησε.
Του είπε πως από περιέργεια είχε μπει στο site και πως δεν έψαχνε τίποτα και επιπλέον είχε περάσει ο καιρός που πίστευε στα παραμύθια, στο βασιλόπουλο που εμφανίζεται από το πουθενά και κάνει ευτυχισμένη την πριγκίπισσα.....και πως όσα βατραχάκια και αν είχε φιλήσει ίσα με τώρα κανένα δεν είχε μεταμορφωθεί σε βασιλόπουλο.

Από εκείνη τη στιγμή και μετά την ονόμασε "πριγκίπισσα" και τον εαυτό του "βατραχάκι"
Χειριζόταν άψογα την Ελληνική γλωσσά το "βατραχάκι" και συχνά χρησιμοποιούσε λέξεις ξεχασμένες που προσέδιδαν στα γραπτά του μια μαγεία, είχε ανεπτυγμένο πνεύμα και χιούμορ.
Αυτό και μονό την γοήτευε, την ξεκούραζε να τον διαβάζει.
Της έγραφε για τον εαυτό του για την ζωή του για τους τόπους που είχε ταξιδέψει και γνωρίσει.....

Εκείνη στην αρχή ήταν "μαγκωμένη" μπορεί να ήταν αλήθεια όλα αυτά που έλεγε αλλά μπορεί και να ήταν οτιδήποτε άλλο, ένα ήταν σίγουρο και αδιαμφισβήτητο, το πνεύμα του, η καλλιέργεια του, οι γνώσεις του, η μόρφωση του, και το ότι ήταν καρφωμένη με τις ώρες στον υπολογιστή να ρουφάει τα γραπτά του.
Εκείνη στην Αθήνα, εκείνος στην Θεσσαλονίκη Σε λίγους μήνες το βατραχάκι θα έφευγε με μετάθεση στο Παρίσι, και θα ζούσε το υπόλοιπο της ζώνης του εκεί, της έστειλε και φωτογραφίες με το σπίτι που αγόρασε εκεί και ποσό λαχταρούσε να πάει εκεί σύντομα όχι μονός αλλά με μια σύντροφο.
Η πριγκίπισσα το προσπερνούσε αυτό, έκανε ότι δεν το διάβαζε καν.
Έφτασε στιγμή που αντάλλαξαν τηλεφωνά.
Όταν άκουσε την φωνή του μαγεύτηκε.....το χρώμα της φωνής η ζεστασιά της η ιδιόμορφη προφορά του.....την συγκλόνισαν αλλά δεν ήθελε να το παραδεχτεί.
Της τηλεφωνούσε καθημερινά κάθε μια ώρα περίπου και της έστελνε άπειρα sms.



Σιγά-σιγά ξανοίχτηκε και η πριγκίπισσα και του μίλησε για κείνη, την ζωή της τα όνειρα, τους φόβους, της ελπίδες, τα θέλω της, τις ιδιομορφίες του χαρακτήρα της.
Η "παρουσία" του έστω και έτσι είχε δώσει άλλο χρώμα και νόημα στη ζωή της. Η πριγκίπισσα συνειδητοποίησε ότι ήταν ερωτευμένη με κάποιον άγνωστο κάποιον που δεν είχε δει τη μορφή του αλλά και δεν ήξερε τίποτα για αυτόν.
"'Μπορεί να είμαι τόσο ανόητη μεγάλη γυναικά?" σκεφτόταν και προσπαθούσε να τον βγάλει απ το μυαλό της να πάψει να είναι ερωτευμένη με έναν "εικονικό" άνθρωπο.
Δεν το ομολογούσε ούτε στον εαυτό της ότι είναι ερωτευμένη, ήταν ανόητο παράλογο.....
Το βατραχάκι όμως της ομολόγησε ότι είναι ερωτευμένο μαζί της.....της ομολόγησε ότι έκανε όνειρα για μια κοινή ζωή μαζί της.
"Κυρά μου" την έλεγε πια και εξέπεμπε αυτή η λέξη, μια λατρεία και ένα σεβασμό που την άφηνε άφωνη.
Μπροστά της ξεδιπλωνόταν ένα παραμύθι που όμοιο του δεν είχε ούτε ονειρευτεί και την προκαλούσε....με κόπο κρατιόταν να μην βουτήξει σ αυτό και αν μην παραδοθεί στα νυχτιά του.

Τι ειρωνεία αλήθεια...Χρονιά τώρα παρακάλαγε με όλη τη δύναμη της ψυχής της να βρεθεί κάποιος στο δρόμο της που θα δώσει φωτιά στο φιτίλι της ψυχής της, και στον διάβολο θα πουλιόταν να ξαναερωτευτεί και να την ερωτευτεί κάποιος και τώρα της συνέβαινε με τον τρόπο αυτόν τον τόσο παράλογο.
Εκείνη μαζευόταν όλο και περισσότερο εκείνος ανοιγόταν.....
"Μα δεν με έχεις δει....Δεν είμαι όμορφη.....Δεν έχω ωραίο σώμα, έχω πάρει πολλά κιλά τελευταία.....Δεν θα σου αρέσω...Μην κανείς όνειρα λοιπόν"

«Για μένα είσαι η πιο όμορφη.....γνωρίζω την ψυχή σου αυτή η ομορφιά με νοιάζει...."έλεγε το βατραχάκι.....και "κλείσε τα ματιά τώρα και φαντάσου πως σε λίγους μήνες θα σε κρατώ απ' το χέρι και θα κάνουμε βόλτα στον Σηκουάνα....θα σε κρατάω αγκαλιά μπροστά στο τζάκι του σπιτιού μας θα...θα...θα..."
Ποσό ήθελε να βουτήξει στα νερά αυτού του ονείρου η πριγκίπισσα.....ποσό το είχε ανάγκη.....ποσό είχε ανάγκη μια αγκαλιά, κάποιον να την κρατάει απ το χέρι.....κάποιον να της λέει "Σ αγαπώ κυρά μου" ποσό είχε ανάγκη πια να νοιώσει πως είναι να κουρνιάζεις την νύχτα σε μια αγκαλιά και σ αυτήν να ξυπνάς το πρωί.
Αλλά ήταν ανόητο και παράλογο να πλάθει τέτοια όνειρα…
«Την Παρασκευή έρχομαι Αθήνα..το βραδύ θα βρεθούμε επιτελούς» της είπε μια Τέταρτη
Αιώνες της φανήκαν τα εικοσιτετράωρα, την Παρασκευή την κοπάνησε νωρίς απ την δουλειά, πήγε στο κομμωτήριο αγόρασε καινούργια ρούχα, πήγε σπίτι και χώθηκε στην μπανιέρα, ήθελε να γίνει όμορφη..και περίμενε το τηλεφώνημα του περίμενε, περίμενε...αλλά τίποτα..το κινητό του κλειστό και εκείνος άφαντος…
Πέρασε το βραδύ εκείνο περιμένοντας και η οργή της φούντωσε, οργή για τον εαυτό της, την ανοησία της.
Ολόκληρο το Σαββατοκύριακο πέρασε χωρίς να δώσει σημάδι ζώνης το βατραχάκι και το κινητό του κλειστό..
Δευτέρα την ξύπνησε ο ήχος ειδοποίησης για νέο sms....φούντωσε η οργή της όταν διάβασε «Καλημέρα κυρά μου» Τον κάλεσε και τον πέρασε από σαράντα κύματα.... «Σκέψου ότι ίσως κάτι μου συναινεί» της είπε...... «Και πεθαμένος να ήσουν είχες υποχρέωση να με ενημερώσεις να μην περιμένω. Τέλος μην με ξαναενοχλήσεις!»
Δεν της τηλεφωνούσε πια μονό κάθε μέρα της έστελνε ένα «σ αγαπώ αύρα μου» με mail.
Παραμονή πρωτοχρονιάς της τηλεφώνησε.....ήταν ψυχρή στην αρχή σαν ένα κομμάτι πάγος.
«Δεν σου πάει κυρά μου να είσαι έτσι.....κάποτε θα καταλάβεις γιατί σε έστησα....δεν μπορώ να σου πω τώρα σ’ αγαπώ όσο τίποτα άλλο αρκέσου σ αυτό τώρα....όταν έρθει η ώρα θα καταλάβεις»
Δεν καταλάβαινε όμως εκείνη.....δεν φανταζόταν τον πραγματικό λόγο....υποψιαζόταν μονό διαφορά.....Υποψιαζόταν ότι κάπου σε κάτι της είχε πει ψέματα και μια συνάντηση ίσως αποκάλυπτε το ψέμα του......μονό τον πραγματικό λόγο δεν υποψιαζόταν.
Ήταν ερωτευμένη όμως και μαλάκωσε του έδωσε μια ευκαιρία και η ιστορία συνεχίστηκε. Κάθε φορά της έδινε υπόσχεση ότι θα έρθει να την συναντήσει και κάθε φορά κάτι προέκυπτε και αναβαλλόταν.....Το πηρέ απόφαση πως ποτέ δεν θα τον έβλεπε από κοντά....κάποτε θα κατάφερνε να μην της είναι τόσο επιτακτικά απαραίτητη η επικοινωνία μαζί του κάποτε θα κουραζόταν και θα ξέφτιζε όλο τούτο.
Του ζήτησε μονό να πάψει να της λέει όλα εκείνα που ονειρευόταν ότι θα ζούσε μαζί της. Της έκανε το χατίρι καιρός πέρασε και το βατραχάκι έφυγε στο Παρίσι......

Τα τηλεφωνήματα καθημερινά και τα mail.
Πλησίαζε Πάσχα.....
«Θα έρθω στην πατρίδα για λίγες μέρες.....αυτή τη φορά σου δίνω το λόγω μου ότι θα συναντηθούμε.....Παρασκευή φτάνω Θεσσαλονίκη θα πάω κατ ευθείαν Τρίκαλα και την Τρίτη του Πάσχα θα είμαι κοντά σου κυρά μου»
Δεν τον πίστευε πια.....αλλά τον αγαπούσε και αυτή η αγάπη δεν την άφηνε να του κακιώσει.....ναι τον αγαπούσε.....μη σας φαίνεται περίεργο.....
«Δεν με νοιάζει πια» του έλεγε «Δεν θα σε δω ποτέ το ξέρω αλλά σ αγαπώ και θέλω μονό να είσαι καλά» Κάτι στην φωνή του την έκανε να φοβάται.....να ψυχανεμίζεται κάτι άσχημο....ένα τρέμουλο μια μελαγχολία που πριν δεν είχε η φωνή του....
Έφτασε Πέμπτη......
«Τι ώρα θα πας σπίτι σήμερα?» τη ρώτησε
«Δεν ξέρω.....» δεν του άρκεσε η απάντηση της επέμενε και αναρωτήθηκε γιατί τόση επιμονή.....δεν πηρέ απάντηση όσο και αν ρώτησε γιατί ρωτούσε εκείνος.....ξαφνικά το μεσημέρι ένοιωσε την ανάγκη να φύγει ραπ τη δουλειά.....ήθελε να περπατήσει κοντά στη θάλασσα.....μάζεψε τα χαρτιά της και τακτοποίησε το γραφείο της «Φεύγω θέλω να πάω στη θάλασσα» του έγραψε σε sms......

Βρήκε στο δρόμο......ποτέ δεν κοιτούσε γύρω της εκείνη την μέρα κάτι σαν μαγνήτης τράβηξε τη ματιά της μόλις βρήκε στο δρόμο.....το βόλεμα της έπεσε πάνω σε έναν κύριο που στεφόταν απέναντι από την είσοδο του εργοστασίου που δουλεύει.....ένας ψηλός λεπτός σαρανταπεντάρης......τράβηξε το βόλεμα και προχώρησε.......έφτασε στον Πειραιά χάζεψε στη μαρίνα......Κανά δυο φορές έκανε να μπει να αγοράσει ένα δώρο στο βατραχάκι αλλά.....σταμάτησε «Μην είσαι ανόητη ποτέ δεν θα έρθει» είπε στον εαυτό της.
Περπατούσε και στιγμές- στιγμές ένοιωθε ότι κάποιος ήταν διπλά της ένοιωθε τη ματιά τούτην ανάσα του.....γύρισε το κεφάλι....αλλά κόσμος πήγαινε και ερχόταν....
Έκατσε να πιει καφέ κοντά στη θάλασσα μονή όπως πάντα...Χάθηκε το βλεμμα της εκεί που ενώνονται ορίζοντας και θάλασσα για ώρες. Αυτή η αίσθηση όμως ότι κάποιος είναι κάπου παραδίπλα της ήταν έντονη αλλά κανέναν δεν έβλεπε τριγύρω.....Το ίδιο και το βραδύ στο σπίτι και την άλλη και την παραλή μέρα.....έναν αέρα ανθρώπου ένοιωθε...

Έφτασε Τρίτη του Πάσχα....
«θα έρθεις τελικά?» τον ρώτησε...... «Ηρθα είδα και φεύγω....» της είπε..... Το ήξερε ότι δεν θα ερχόταν αλλά μια μικρή ελπίδα πάντα τρεμόσβηνε μέσα της.....η απάντηση που του έδωσε ήταν......πικρή.....
«Αυτό το Ταμπελάκι με το νούμερο 34 της οδού Α....... πρέπει κάποιος να το φτιάξει.....είναι κριμένο και δεν φαίνεται καλά»
Έμεινε άφωνη...Μια λεπτομέρεια που μονό κάποιος που θα έψαχνε το σπίτι της μπορούσε να την προσέξει........Τρελάθηκε....... «Είσαι άδικος!» του φώναξε « Εσύ με ειδές αλλά μου στέρησες την ευκαιρία να σε δω και εγώ για μια και μονή φορά! Είσαι άδικος!»
Δεν τόλμησε να του πει ότι την είδε δεν του άρεσε... ήταν σίγουρη ότι δεν του άρεσε και έφυγε χωρίς να της μιλήσει.
«Ησύχασε κυρά μου, την Κυριακή θα είμαι κοντά σου...
Είμαι κοντά σου κάθε στιγμή»
«Δεν θα σε δω, ποτέ δεν θα σε δω....θα αγαπώ πάντα κάποιον που δεν θα ξέρω την μορφή του» είπε και πνίγηκε στο κλάμα.
Ξημέρωσε Κυριακή......μόλις η πρώτη αχτίδα του ηλίου γλίστρησε στο δωμάτιο εκείνη σηκώθηκε.....φόρεσε μια ρόμπα πάνω απ το νυχτικό της έφτιαξε καφέ και βρήκε στο μπαλκόνι.....το στόμα της πικρό απ τα τσιγάρα και τα ματιά πρησμένα απ το κλάμα.....κάθε που έφερνε όλη την ιστορία στο μυαλό της τα ματιά της έτρεχαν.....κοιτούσε στο κενό.....μέσα στα δακρυσμένα ματιά της μια σκιά η σκιά ενός άντρα διαγράφτηκε......στεφόταν απέναντι και της χαμογελούσε.....σκούπισε τα ματιά να δει καλυτέρα......κάτι της θύμιζε η φιγούρα του αλλά τι....?
Ναι...ήταν εκείνος έξω από την πόρτα του εργοστασίου, εκείνος ήταν που στεφόταν διπλά της σε μια μαρίνα στον Πειραιά, αυτός ο ίδιος στάθηκε διπλά της και άναψε κερί στην εκκλησιά την Παρασκευή όταν άναβε και εκείνη.......ήταν Εκείνος!
Κατέβηκε τις σκάλες σαν τρελή και έπεσε στην αγκαλιά του!
Εκείνη την μέρα ήταν δικός της για μια και μοναδική μέρα......ανεβήκαν σπίτι.....τον κοιτούσε, δεν έπαιρνε τα ματιά της από το πρόσωπο του για να το χαράξει στην μνήμη της... Ήξερε ότι δεν θα τον ξανάβλεπε δεν ήξερε το γιατί όμως.
Έκαναν έρωτα. Ποτέ δεν είχε κάνει έτσι ερωτά ξανά. Ποτέ κανένας άντρας δεν την είχε κάνει δική του με τέτοια λατρεία και τέτοιο σεβασμό. Έφτασε η ώρα να χωριστούν.....
«Αύριο πάλι κυρά μου » της είπε
«Αύριο πάλι αγαπημένε μου» του είπε και εκείνη και ας ήξερε πώρε δεν υπήρχε αύριο....
«Να μην ξεχάσεις ποτέ ότι είσαι η κυρά μου και Σ αγαπώ»
Χάθηκε......αφήνοντας της την ανάμνηση του......
Στιγμή δεν έπαψε να τον σκέφτεται.......μάταια τον αναζήτησε ......το κινητό του κλειστό και το τηλέφωνο στο σπίτι στο Παρίσι δεν απαντούσε ποτέ.

Ήταν όλα όσα της είχε πει......Αλλά υπήρχε κάτι που δεν ήξερε και δεν μπορούσε να καταλάβει τι ήταν αυτό. Το ένστικτο της έλεγε ότι την αγαπούσε έτσι όπως της έλεγε απ τον πρώτο καιρό της επικοινωνίας τους.
Σήμερα το πρωί κάποιος χτύπησε την πόρτα του γραφείου της. «Η κυρία Κ.........?» τη ρώτησε, «Αυτόν τον φάκελο σας τον στέλνει το......βατραχάκι» είπε Τινάχτηκε απ' την καρεκλά και άρπαξε τον φάκελο, τον έσκισε και άρχισε να διαβάζει.

«Κυρά μου σ αγαπώ, συγχώρησε με που δεν κατάφερα να μείνω κοντά σου όσο και αν το ήθελα.
Μην πονέσεις κυρά μου, δεν θέλω να πονάς, πάλεψα να τα καταφέρω μα....νικήθηκα.
Από κει που είμαι τώρα θα είμαι πάντα διπλά σου.

Εκείνη τη φορά που σε έστησα έμαθα πως έχω μονό λίγο καιρό ζωή, την ώρα που βρήκα νόημα στη ζωή μου εκείνη αποφάσιζε να μου γυρίσει την πλάτη.
Αυτός ήταν ο λόγος που κάθε φορά ερχόμουν αλλά δεν ερχόμουν, δεν ήθελα να πονέσεις, να καταλάβεις, να σου πω την αλήθεια.....Σκέφτηκα πολύ αν έπρεπε να μάθεις, αλλά αν δεν μάθαινες τελικά θα έμενες με την πικρά ότι δεν σ αγάπησα και ήμουν ψεύτης.
Σ αγαπώ και ευχαριστώ τη ζωή που πριν μου γυρίσει την πλάτη μου έκανε δώρο την ύπαρξη σου. Έστω και για τόσο λίγο.
Να προσεχείς τον εαυτό σου κυρά μου και να χαμογελάς, να είσαι δυνατή.
Σ αγαπώ.»

Σωριάστηκε στην καρεκλά, ο πόνος ήταν βουβός τα δάκρυα πέτρωσαν στις άκρες των ματιών της.
«ΓΙΑΤΙ ΘΕΕ?» ούρλιαζε
«ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΠΗΡΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ? ΓΙΑΤΙ?»
Μέσα σε δέκα χρονιά ήταν ο δεύτερος άντρας που αγάπησε και την αγάπησε και τους πηρέ ο θεός σε ταξίδι δίχως γυρισμό.

«Καλό ταξίδι μοναδικό και αγαπημένο βατραχάκι μου στων αγγέλων τα φτερά.»

ΠΗΓΗ....http://www.lovepoint.gr

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

ΑΓΙΟΣ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΣ ΚΑΙ ΖΩΔΙΑ

Ας ρίξουμε τώρα μια ματιά στο τι σημαίνει για κάθε ζώδιο η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου
ΚΡΙΟΣ


Ο Κριός θα είναι ο πρώτος που θα εκφραστεί συναισθηματικά στον σύντροφο του. Είναι τόσο ανυπόμονος και μπαίνει ….στον πειρασμό. Μόλις πάρει θετικό μήνυμα από κάποιον που ενδιαφέρεται, το μόνο που δεν μπορεί είναι να συγκρατήσει την επιθυμία του και να του κάνει πρόταση. Θα δείξει με ενθουσιασμό την αγάπη του στο σύντροφο του.



ΤΑΥΡΟΣ



Ο Ταύρος γρήγορα προσελκύετε από το αντίθετο φύλο αλλά χρειάζεται αρκετό χρόνο για να σκεφτεί και ύστερα να εκφραστεί συναισθηματικά. Θα προσπαθήσει να δει τα υπέρ και τα κατά μιας σχέσης πριν εμπλακεί σε αυτή. Θέλει περισσότερο να στείλει μήνυμα ή κάρτα παρά να επικοινωνήσει προφορικά.



ΔΙΔΥΜΟΙ


Οι Δίδυμοι έχουν την ικανότητα να εκφραστούν συναισθηματικά σε περισσότερα από ένα άτομα μέσα στο ίδιο χρονικό διάστημα!!! Θα εκφράσουν την αγάπη τους μέσω της επικοινωνίας, μέσω email ή SMS. Μπορούν επίσης να κάνουν δώρο ένα βιβλίο στο αγαπημένο τους πρόσωπο για να εκφράσουν τα συναισθήματα τους και μπορείτε να βρείτε ένα κομμάτι χαρτί ή μία ευχετήρια κάρτα στα βιβλία τους.



ΚΑΡΚΙΝΟΣ


Οι περισσότεροι Καρκίνοι είναι συναισθηματικοί και δεν είναι σε θέση να κρύψουν τα συναισθήματα τους για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επίσης θα εκφράσουν τόσο την συναισθηματική ανάγκη τους όσο και την προσάρτηση τους στον σύντροφο τους μόλις διαπιστώσουν ότι η στιγμή είναι η σωστή. Στην πραγματικότητα, υπάρχει ο φόβος της απώλειας βαθιά μέσα τους και προτιμούν να περιμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα.



ΛΕΩΝ



Ο Λέων είναι αρκετά εγωιστής και περήφανος για να δείξει πρώτος τα συναισθήματα του. Θα πρέπει πρώτα από όλα να διαπιστώσει ότι είναι για τον σύντροφο του κάτι πολύ ιδιαίτερο. Όταν σιγουρευτεί, θα εκφράσει την αγάπη του τόσο έντονα, που ο άλλος θα νιώσει ακράδαντα ότι ποτέ δεν έχει νιώσει τόσο προσκολλημένος για κανέναν άλλον στο παρελθόν.



ΠΑΡΘΕΝΟΣ


Η Παρθένος θα σχεδιάζει σωστά τα πάντα πριν εκφραστεί συναισθηματικά. Δεν παίρνει καμία βιαστική απόφαση. Θα χρειαστεί χρόνος για να αναλύσει το πρόσωπο με το οποίο θα συνδεθεί. Από τη στιγμή που είναι απόλυτα πεπεισμένη, θα κάνει …. πρόβες στο σπίτι, πώς να εκφραστεί. Μόλις το…. σενάριο είναι έτοιμο, θα το μάθει… παπαγαλία και θα εκφραστεί.



ΖΥΓΟΣ


Ο Ζυγός είναι γενικά αρκετά ισορροπημένος από τη φύση του, αλλά όταν πρόκειται για την αγάπη, είναι πιο συναισθηματικός. Μπορεί να εκφραστεί συναισθηματικά οπουδήποτε και οποτεδήποτε, καθώς δεν φοβάται τίποτα. Θα προσπαθήσει να εκφράσει τα συναισθήματα του είτε άμεσα είτε έμμεσα, μπροστά από το πρόσωπο που αγαπάει. Μπορεί να το κάνει ακόμα και σε ένα δημόσιο χώρο.



ΣΚΟΡΠΙΟΣ

Ο Σκορπιός θα μείνει αρκετές φορές μόνος του για να σκεφτεί προτού εκφραστεί συναισθηματικά. Θα του πάρει πολύ χρόνο πριν δείξει τα συναισθήματα του ακόμα και αν έχει το θάρρος να το πράξει. Η εκδήλωση των συναισθημάτων γι’ αυτόν θεωρείται αδυναμία γι’ αυτό είναι προσεκτικός. Μπορεί να το κάνει σε κάποια μοναχική στιγμή, κατά προτίμηση τη νύχτα.



ΤΟΞΟΤΗΣ


Ο Τοξότης ξέρει πολύ καλά πώς να στοχεύσει. Πρώτα απ ‘όλα προσπαθεί να μελετήσει καλά το πρόσωπο που αγαπάει. Αφού ξέρει ότι τα συναισθήματα είναι το καλύτερο πράγμα που το αγαπημένο του πρόσωπο θα ήθελε ν’ ακούσει, θα εκφραστεί τόσο διαχυτικά, ώστε ο άλλος θα…. λιώσει. Μπορεί να πάει βόλτα με τον σύντροφο του και να εκφράσει τα συναισθήματα του.



ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ


Ο Αιγόκερως πρέπει να είναι σίγουρος και πεπεισμένος πριν εκφράσει τα συναισθήματα του. Θα σκεφτεί όλες τις θετικές και αρνητικές πτυχές της σχέσης. Μόλις πειστεί, θα πάρει το αγαπημένο του πρόσωπο σε ένα μοναχικό και ήσυχο μέρος και με πειθώ, θα εκφράσει τα συναισθήματα του πολύ στοργικά.



ΥΔΡΟΧΟΟΣ


Ο Υδροχόος είναι αυτός που θα προσπαθήσει πρώτα να κάνει φίλο του το πρόσωπο που αγαπάει. Σιγά-σιγά και σταδιακά, θα προσπαθήσει να έρθει πιο κοντά στην καρδιά του ατόμου που είναι ερωτευμένος. Όταν έχει πειστεί για το βάθος των συναισθημάτων του άλλου ατόμου και τη σταθερότητα του, θα στείλει ένα μήνυμα, είτε από μόνος του, είτε μέσω ενός φίλου του ή ακόμη μπορεί να πλησιάσει κοντά και να εκφραστεί εντελώς ξαφνικά.



ΙΧΘΥΣ



Ο Ιχθύς μπορεί να χρειαστεί πολύ χρόνο μέχρι να αποφασίσει πώς ακριβώς θα εκφράσει τα συναισθήματα του. Θα επιλέξει μια ωραία και ρομαντική στιγμή, κατά πάσα πιθανότητα με πανσέληνο ή κοντά στην θάλασσα, και εντελώς ξαφνικά να πει στο αγαπημένο του πρόσωπο… «Σ’ αγαπώ. Μ ‘αγαπάς εσύ;»

ΠΗΓΗ...http://www.e-zwdia.gr

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Η λίστα ιστολογίων μου

Σελίδες

Protected by Copyscape Plagiarism Checker