Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010
Η ΣΙΩΠΗ ΣΟΥ
Σιωπή απέραντη και συ κλεισμένη
σε ενα δωμάτιο νοσοκομείου.
Δέν μιλάς σε κανένα άραγε τι
να σκέφτεσαι;
Οι νύχτες σου και οι μέρες σου
πλέον σκοτεινές.
Πονάς μα δεν το δείχνεις
αρνιέσαι τη ζωή και δεν
μπορώ να σε βοηθήσω.
Σπάσε τη σιωπή σου
μίλα γέλα βοήθα τον
ευατό σου .
Κοίτα είμαστε κοντά σου
μη φύγεις.
Σταμάτησες να τρώς κι
αρνείσαι να βοηθήσεις.
Ξέρω πώς πόνεσες πολύ με
το χαμό του γιού σου
και τώρα είσαι έτοιμη
κάνεις του κεφαλιού σου.
ΝΙΤΣΑ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου