Η Κόρινθος αποτελεί ιστορική συνέχεια της αρχαίας πόλης που ήταν χτισμένη 8 χλμ. βορειοδυτικά από αυτή. Σύμφωνα με τις μυθολογικές παραδόσεις και κατά τον Παυσανία, την πόλη ίδρυσε ο Κόρινθος, γιος του Δία. Άλλη παράδοση λέει πως την ίδρυσε η Έφυρα, κόρη του Ωκεανού, γι' αυτό κι ονομάστηκε και Εφύρα και η περιοχή της Εφυραία. Η περιοχή μοιράστηκε στα δυο παιδιά της Έφυρας, Αλωέα και Αιήτη. Φεύγοντας ο Αιήτης για την Κολχίδα, παράδωσε την αρχή στο Βούνο, γιο του Ερμή, που κι αυτός την έδωσε στον Επωπέα, ανεψιό του Αιήτη. Μετά το θάνατό του η Κόρινθος μοιράστηκε στα εγγόνια του Σικυώνα και Κόρινθο.
Ο Κόρινθος πέθανε χωρίς παιδιά και οι Κορίνθιοι κάλεσαν από την Ιωλκό τη Μήδεια, κόρη του Αιήτη που, ύστερα από τις τραγικές περιπέτειές της, άφησε το θρόνο στο Σίσυφο γιο του Αίολου.
Πέρα απ' τις μυθολογικές αυτές παραδόσεις, απ' τις αρχαιολογικές ανασκαφές είναι εξακριβωμένο πως η περιοχή της Κορίνθου είχε κατοικηθεί απ' τη νεολιθική εποχή (γύρω στο 4.000 π.Χ.). Με την κάθοδο των Δωριέων καταλύθηκε η δυναστεία των Σισυφιδών κι οι Κορίνθιοι ενώθηκαν με τα δωρικά στοιχεία ξαναρχίζοντας την αξιόλογη οικονομική δραστηριότητα που είχαν αναπτύξει πριν από την κάθοδο, με πρώτο βασιλιά τον Αιήτη. Ήταν αξιόλογο εμπορικό και ναυτικό κέντρο απ' τον 8ο αιώνα π.Χ. και το γεγονός αυτό τη βοήθησε να ναυπηγήσει το 754 π.Χ. ισχυρό πολεμικό στόλο. Με τη δύναμη του στόλου της ίδρυσε αποικίες την Κέρκυρα, τις Συρακούσες, την Ποτίδαια, την Παλλήνη στη Χαλκιδική κι άλλες. Το 747 επιβλήθηκε στην Κόρινθο τυραννία απ' το βασιλικό γένος των Βακχιδών, με πρυτάνεις που είχαν ετήσια θητεία.
Ο ναός του Απόλλωνα στην Αρχαία Κόρινθο
Στα μέσα του 7ου αι. ο Κύψελος, που απ' τη μητέρα του Λάβδα καταγόταν από τους Βακχιάδες, έγινε αρχηγός του λαού και πήρε την εξουσία επιβάλλοντας κι αυτός τυραννία. Διάδοχοί του ήταν ο γιος του Περίανδρος, ένας από τους επτά σοφούς της Ελλάδας, που κυβέρνησε την Κόρινθο από το 627 μέχρι το 583 π.Χ. Την περίοδο αυτή η Κόρινθος γνώρισε τη μεγαλύτερη οικονομική και πολιτιστική ακμή. Έγινε μια απ' τις πιο πλούσιες πόλεις του τότε κόσμου κι η χλιδή κι η πολυτέλειά της έμειναν παροιμιώδεις με τη φράση "ου παντός ανδρός ο πλους προς Κόρινθον" (Δεν μπορεί ο καθένας να ταξιδεύει στην Κόρινθο).
Η Κόρινθος ήταν ένα από τα σπουδαιότερα χριστιανικά κέντρα και το 2ο αιώνα μ.Χ. η χριστιανική θρησκεία είχε πάρει μεγάλη εξάπλωση στην τόσο πλούσια πολιτεία. Απ' τις επιστολές του Απόστολου Παύλου και τις πλούσιες παλαιοχριστιανικές βασιλικές που βρέθηκαν στην περιοχή της, προκύπτει η σημαντική της συμβολή στη εξάπλωση του Χριστιανισμού. Στα χρόνια του Ιουστινιανού χτίστηκε το μεγάλο τείχος στον Ισθμό (Εξαμίλιο), για την αναχαίτιση των βαρβαρικών επιδρομών, εκεί όπου αιώνες πιο μπροστά είχε χτιστεί το μυκηναϊκό τείχος για την αναχαίτιση των Δωριέων.
Σπουδαίο οικονομικό κι εμποροβιομηχανικό κέντρο στους βυζαντινούς χρόνους, ήταν πρωτεύουσα της Πελοποννήσου κι αργότερα της Ελλάδας: Το 12ο αιώνα καταστράφηκε απ' τους Νορμανδούς, που λεηλάτησαν τους θησαυρούς της. Τότε ο υπερασπιστής της Λέοντας Σγουρός, για να μην παραδοθεί, πήδησε έφιππος από τον Ακροκόρινθο στο κενό.
Κόρινθος 1812
Στα κατοπινά χρόνια, μέχρι το 1458 που έπεσε στα χέρια των Τούρκων, άλλαξε κυρίαρχους. Μέχρι το 1358 την κρατούν οι Φράγκοι και την παραχωρούν στο Φλωρεντινό Ν. Ατσαγιόλι που την κληροδοτεί στο γιο του Νέριο και κατόπιν ο γαμπρός του Νέριου, ο Τόκκος, την παραχωρεί στον Παλαιολόγο που την πουλάει στους Ιωαννίτες, ιππότες της Ρόδου, αλλά το 1408 την ξαναπαίρνει ύστερα από εξέγερση των κατοίκων. Το 1682 με την εκστρατεία του Μοροζίνι περνάει στα χέρια των Ενετών και παραμένει μέχρι το 1715, οπότε την καταλαμβάνουν ξανά οι Τούρκοι. Απ' το 1715 που ξανάπεσε στα χέρια των Τούρκων μέχρι το 1822, πέρασε τη χειρότερη περίοδο σκλαβιάς.
Ελευθερώθηκε οριστικά με την καταστροφή της στρατιάς του Δράμαλη στα Δερβενάκια.
Το 1858 κατεστράφη από σεισμό τελείως και χτίστηκε ξανά από την αρχή στη θέση Νέα Κόρινθος.
Το 1928 καταστράφηκε ξανά από σεισμό και κτίστηκε ξανά από την αρχή.
www.hellenica.de/.../Geo/GR/Korinthos.html
greece-destinations.blogspot.com/
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου