ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΝΟΙΑΖΕ Η ΒΡΟΧΗ

Μια αληθινή ιστορία που εύχομαι να την ζήσουν όλοι.Ένα ζευγάρι στην Αθήνα.. 19 χρονών… Είναι ευτυχισμένοι… χωρίζουν… 100 λόγοι. Ο καιρός περνά. Αλλά, δυστυχώς,τα συναισθήματα παραμένουν ίδια για τον Άγγελο. Δεν μπορεί να την ξεχάσει. Είναι η πρώτη κοπέλα που είχε ερωτευτεί, και δεν μιλάμε για απλό ενθουσιασμό. Την έβλεπε να τον πλησιάζει και του κοβόντουσαν τα γόνατα. Και ας ήξερε ότι πλησίαζε εκείνον…. Δεν πίστευε ότι αυτή η κοπέλα είναι κοπέλα του… «ήταν Άγγελε ήταν» μονολογεί… «μα τι έγινε;» σκέφτεται ο Άγγελος. Ποτέ δεν συμφώνησε με αυτούς τους λόγους. «Τι έπαθα τώρα; Υποτίθεται την είχα ξεπεράσει» «γαμώτο»Το παίρνει απόφαση. Θα πάει να την βρεί. Έστω να την δεί .Τι κάνει, που είναι. «λες να με σκέφτεται;» «είμαι ανόητος τι σκέφτομαι…» Αφήνει κάτω το μπουφάν του. Στέκεται παίρνει μια ανάσα και το σηκώνει και πάλι. «θα πάω απλά να την νιώσω λίγο πιο κοντά μου.Μετά μια ώρα ποδαρόδρομου φτάνει λαχανιασμένος κάτω από το σπίτι της. κάθεται από την πλευρά του δωματίου της. Έβλεπε το φώς ανοιχτό «όχι ρε γαμωτο .Θεέ μου γιατί το κάνεις αυτό»

Μόλις άρχισε να πέφτει μια απίστευτη βροχή. ο Άγγελος ακάθεκτος συνεχίζει να κοιτάζει το δωμάτιο της. Δεν τον ένοιαζε η βροχή, την ένιωθε, ήξερε ότι ήταν μέσα. Αν τον έβλεπε κάποιος δεν θα καταλάβαινε ότι μαζί με την βροχή έπεφταν και δάκρυα. Δεν μπορούσε να σταματήσει. Απλά έκλαιγε. Απελπίζεται και αποφασίζει να πάρει τον δρόμο της επιστροφής. Περνώντας δίπλα από την μπροστινή προσοψη του σπιτιού της συνειδητοποιεί ότι η πόρτα ανοίγει και βγαίνει αυτή. Συνεχίζει να περπάτα. Αυτή μπαίνει σε ένα αυτοκίνητο. «Και άλλος την περίμενε τελικά» λέει ο Άγγελος, γυρνάει το κεφάλι και φεύγει. Ο καθένας από άλλο δρόμο. Όμως ο Θεός ήθελε να παίξει λίγο ακόμα. Μετά από δέκα λεπτά περπάτημα βλέπει μπροστά του εκείνη. οι δρόμοι τους είχαν ανταμωθεί. Το αυτοκίνητο στο οποίο είχε επιβιβαστεί είχε κολλήσει στην κίνηση. Ο Άγγελος σταματάει. Δεν μπορεί να ξεκολλήσει τα μάτια του από πάνω της. Εκείνη σαν να το αισθάνθηκε γυρνά το κεφάλι της προς το μέρος του. Δυσκολεύτηκε να τον αναγνωρίσει έτσι βρεγμένος που ήταν.

Εκείνη είχε παγώσει, δεν περίμενε να τον ξαναδεί. Ο Άγγελος πλησιάζει με αγριεμένο ύφος το αυτοκίνητο, ακινητοποιημένο από την κίνηση που είχε προκαλέσει η ασταμάτητη βροχή. Απλώνει το χέρι προς το αυτοκίνητο, τοποθετεί την παλάμη του στο τζάμι του συνοδηγού που καθόταν εκείνη-ήθελε να την νιώσει να την αγγίξει- την κοιτάει και φεύγει. Περπατάει χωρίς να γυρίσει να την κοιτάξει. «Δεν κατάλαβα τι έγινε από την στιγμή που γύρισα και έφυγα. Ούτε καν είχα ακούσει το όνομα μου. Εκείνη είχε βγει έξω από το αυτοκίνητο και με κυνήγαγε στον δρόμο. Με φώναζε!!! Δεν άκουγα τίποτα, αλήθεια λέω. Με πιάνει από τον ώμο και με γυρνά ¨ σου φώναζα¨ μου λέει. Με αγκαλιάζει σφιχτά, και καθόμαστε στο δρόμο με την βροχή να πέφτει ασταμάτητα πάνω μας. Ένιωθα ότι συμμετείχα σε ταινία. Δεν ήταν πραγματικά όλα αυτά που βίωνα. Εκείνη συνέχιζε να με αγκαλιάζει και εγω συνέχιζα να κλαίω σαν μικρό παιδί. Μετά από λίγο με κοιτάζει ¨οι λόγοι παραμένουν ίδιοι ¨ μου λέει ¨το ίδιο και ότι σ’ αγαπάω¨ ¨σ΄ ευχαριστώ για αυτό που είσαι και γι΄ αυτό που με έκανες¨.

Με φιλάει και φεύγει. Δεν της έχω μιλήσει από τότε. Δυστυχώς οι αιτίες που έφεραν την διακοπή στην σχέση μας δεν κατερρίφθησαν ούτε μετά από αυτό. Να σας πω την αλήθεια ακόμα μου κόβονται τα πόδια για εκείνη, ακόμα σκέφτομαι πως θα ήμασταν, αν είχα αλλάξει κάποια πράγματα ή αν κάποια γεγονότα δεν είχαν συμβεί στην ζωή μου. Δεν μετανιώνω για κάτι Θεωρώ ότι έζησα μία από τις καλύτερες εμπειρίες στην ζωή μου. Η κολλητή μου με ζηλεύει για αυτό. Είναι κάπως αστείο γιατί δεν είχε happy end. Παρόλα αυτά είναι τόσο δυνατή στιγμή που αποφάσισα να την μοιραστώ μαζί σας. Εύχομαι σε όλους να έχετε την δική σας ρομαντική ταινία και να είστε πάντα πρωταγωνιστής.

ΠΗΓΗ...http://www.loveinaction