ΘΑ Σ ΑΓΑΠΩ ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΓΙΝΕΙ

Ο Μικρός ήταν πολύ κακόκεφος.
Κλείστηκε στο δωμάτιο κι άρχιζε να στριφογυρίζει κι όλα τα πράγματα ν΄αναποδογυρίζει.
Τις ζωγραφιές από τον τοίχο ξεκολλούσε κι όλα τα παιχνίδια του χαλούσε.
«Θεέ μου!» είπε η Μαμά «τι έχεις πάθει;»

«είμαι ένα ανάποδος και γκρινιάρης μικρός και κανείς δε μ΄αγαπάει» είπε ο μικρός.
«Μικρέ μου» είπε η Μαμά «όπως και να ΄σαι, εγώ πάντα θα σ΄αγαπώ». «Κι αν ήμουνα αρκούδος, πάλι θα με φρόντιζες και θα μ΄ αγαπούσες;» ρώτησε ο Μικρός.
«Φυσικά» είπε η Μαμά.
«Εγώ θα σ΄αγαπώ ό, τι κι αν γίνει».
«Αν όμως γινόμουν πράσινο έντομο, πάλι θα μ΄αγαπούσες, πάλι θα με αγκάλιαζες και θα με φιλούσες;»
«Φυσικά» είπε η Μαμά.
«Εγώ θα σ΄αγαπώ ό, τι κι αν γίνει».
«Ό, τι κι αν γίνει;» είπε ο Μικρός και χαμογέλασε.
«Κι αν ήμουνα κροκόδειλος;» «Θα σε αγκάλιαζα και θα σε αγαπούσα και τη νύχτα θα σου τραγουδούσα» είπε η Μαμά.
«Χαλάει ποτέ η αγάπη;» ρώτησε ο Μικρός.
«Λυγίζει άραγε ποτέ και σπάει; Κι αν ναι, μπορείς άραγε να την κολλήσεις, να τη φτιάξεις και να τη χτίσεις;»
«Α, δεν ξέρω» είπε η Μαμά « το μόνο που ξέρω είναι ότι θα σ΄ αγαπώ για πάντα».
«Κι όταν πεθάνουμε και χαθούμε, θα μ΄αγαπάς ακόμη;» είπε ο Μικρός. «Θα υπάρχει ακόμα η αγάπη;»
Η Μαμά πήρε στην αγκαλιά της τον Μικρό και κοίταξαν μαζί από το παράθυρο τον ουρανό. Το φεγγαράκι έφεγγε ψηλά και τ΄αστεράκια ήταν φωτεινά.
«Κοίτα, Μικρέ, τ΄αστεράκια πώς λάμπουνε στον ουρανό. Ξέρεις πως πολλά απ΄αυτά έχουν πεθάνει εδώ και χρόνια πια;» «Τα βλέπεις όμως πώς φωτίζουν ακόμα στον ουρανό;
<<Η αγάπη είναι σαν τ΄ αστέρια: ποτέ δεν πεθαίνει και πάντα φωτίζει>>.

ΠΗΓΗ...http://evi-evis.